กฎเกณฑ์การเรียงประโยคในภาษาไทย คู่มือวิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๔-๙ วิชาแต่งไทยเป็นมคธ ป.ธ.๙ หน้า 91
หน้าที่ 91 / 374

สรุปเนื้อหา

การเรียงประโยคในภาษาไทยมีความสำคัญต่อความชัดเจนและถูกต้องของประโยค โดยมีหลักการต่างๆ ที่ช่วยในการจัดวางคำและส่วนต่างๆ ในประโยคให้เหมาะสม เช่น การวางตัวประธานให้อยู่ในตำแหน่งที่สัมพันธ์กับส่วนอื่นๆ การไม่ให้ประโยคขาดตัวประธาน และการวางบทขยายในตำแหน่งที่เหมาะสม เพื่อป้องกันความไม่ชัดเจนในการสื่อสาร ตัวอย่างในเนื้อหาแสดงถึงการเรียงที่ถูกต้องภายในประโยค

หัวข้อประเด็น

-กฎเกณฑ์การเรียงประโยค
-การจัดหัวข้อและตัวประธาน
-บทขยายในประโยค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เช่น : กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๒๕ ๓.๓ เรียงไว้ท้ายสุดของทุกตอน เช่น - โส, ปกติยา คนฺตกาโม จ, ติ ธมฺม โสตุกาโม จ. อโหสิ ฯ : โส, เคเห สพฺพกมมานิ กโรติ จ, อตฺตโน มาตร ปฏิชคฺคติ จ ฯ ๓.๔ เรียงไว้ท้ายสุดของตอนต้น และเป็นที่ ๒ ของตอนท้าย : โส, ปกติยา คนฺตกาโม จ, ตญฺจ ธมฺนํ โสตุกาโม, อโหสิ ฯ : โส, เคเห สพฺพกมมานิ กโรติ จ, อตฺตโน จ มาตร ปฏิชคฺคติ ฯ การนับศัพท์ในประโยคเหล่านี้ ให้กันตัวประธานออกนอกวงเสีย ก่อน เพราะตัวประธานทำหน้าที่สัมพันธ์เข้ากับทุกๆ ตอน หากนับเข้า พวกโดยเฉพาะในตอนหน้าด้วยจะทำให้ประโยคหลังลอย คือขาดประธาน เช่นตัวอย่างต่อไปนี้ ซึ่งเรียง จ ศัพท์ไว้เป็นที่ ๒ ของทุกตอน : โส จ เคเห สพฺพกมมานิ กโรติ อตฺตโน จ มาตร ปฏิชคฺคติ ฯ (๑/๔๒) ทั้งนี้รวมทั้งบทหลายๆ บท ซึ่งมีบทขยาย เช่น สามีสัมพันธะ อย่างเดียวกัน ต้องวางบทขยายนั้นไว้ข้างหน้าสุดของบทแรก ถ้าวาง ไว้หน้าบทหลังตามคำแปลในพากย์ไทย จะทำให้ความไม่ชัดเจน เช่น ความไทย : มือ เท้า ตา หู จมูก และปากของเด็กนั้น มิได้ อยู่ในที่ปกติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More