ข้อความต้นฉบับในหน้า
เช่น
:
กฎเกณฑ์การเรียงประโยค ๒๕
๓.๓ เรียงไว้ท้ายสุดของทุกตอน เช่น
- โส, ปกติยา คนฺตกาโม จ, ติ ธมฺม โสตุกาโม จ.
อโหสิ ฯ
: โส, เคเห สพฺพกมมานิ กโรติ จ, อตฺตโน มาตร
ปฏิชคฺคติ จ ฯ
๓.๔ เรียงไว้ท้ายสุดของตอนต้น และเป็นที่ ๒ ของตอนท้าย
: โส, ปกติยา คนฺตกาโม จ, ตญฺจ ธมฺนํ โสตุกาโม,
อโหสิ ฯ
: โส, เคเห สพฺพกมมานิ กโรติ จ, อตฺตโน จ มาตร
ปฏิชคฺคติ ฯ
การนับศัพท์ในประโยคเหล่านี้ ให้กันตัวประธานออกนอกวงเสีย
ก่อน เพราะตัวประธานทำหน้าที่สัมพันธ์เข้ากับทุกๆ ตอน หากนับเข้า
พวกโดยเฉพาะในตอนหน้าด้วยจะทำให้ประโยคหลังลอย คือขาดประธาน
เช่นตัวอย่างต่อไปนี้ ซึ่งเรียง จ ศัพท์ไว้เป็นที่ ๒ ของทุกตอน
:
โส จ เคเห สพฺพกมมานิ กโรติ อตฺตโน จ มาตร
ปฏิชคฺคติ ฯ (๑/๔๒)
ทั้งนี้รวมทั้งบทหลายๆ บท ซึ่งมีบทขยาย เช่น สามีสัมพันธะ
อย่างเดียวกัน ต้องวางบทขยายนั้นไว้ข้างหน้าสุดของบทแรก ถ้าวาง
ไว้หน้าบทหลังตามคำแปลในพากย์ไทย จะทำให้ความไม่ชัดเจน เช่น
ความไทย : มือ เท้า ตา หู จมูก และปากของเด็กนั้น มิได้
อยู่ในที่ปกติ