ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค~ วิถีธรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้าที่ ๑๐
ปัญญา เป็นโลกุตตรวิปัสสนาปัญญา
ในคติที่ ๑ ความเจริญชื่อว่าทาย ความเจริญนี้มี ทาง
คือสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์เสื่อมไปทาง ๑ ประโยชน์เกิดขึ้นทาง ๑ ความ
ฉลาดใน ๒ ทางนั้น ชื่ออายโกศล คำบ่าวว่า "ในโกศล ๓ นั้น อาย-
โกศลเป็นไฉน ? ผู้มีปัญญาว่า "เมื่อเรามีศีลธรรมเหล่านี้อยู่
อุตุธรรมทั้งหลายที่ยังไม่เกิดก็ไม่เกิดขึ้นด้วย อุตุธรรมทั้งหลายที่
เกิดขึ้นแล้วก็จะไปด้วย องค์เรามีศีลธรรมเหล่านี้ อุตุ
ธรรมทั้งหลายที่ไม่เกิดก็ไม่เกิดขึ้นด้วย อุตุธรรมทั้งหลายที่
เกิดขึ้นแล้วก็จะไปเพื่ออิทธิพลูอายุญญูเต็มที่ด้วย" ปัญญาคือความรู้ทั่วไป
ฯลฯ ความไม่หลง ความวิจารธรรมได้ ความเห็นถูกต้องในความไม่
เกิดขึ้นและความเสื่อมไปแห่งอุตุธรรมทั้งหลาย และในความเกิดขึ้น
และความเจริญแห่งอุตุธรรมทั้งหลายด้วย แห่งผู้มีปัญญานั้น อันใด
อันนี้เรียกว่า อายโกศล คำนี้
ส่วนความเสื่อมชื่อว่า อปปะยะ ความเสื่อมนันมี ๒ ทาง คือ
ประโยชน์เสื่อมไปทาง ๑ สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์เกิดขึ้นทาง ๑ ความ
ฉลาดใน ๒ ทางนั้น ชื่ออายโกศล คำบ่าวว่า "ในโกศล ๓ นั้น
อายโกศลเป็นไฉน ? ผู้มีปัญญาว่า "เมื่อเรามีศีลธรรมเหล่านี้อยู่