วัฒนธรรมและอัตตาในมุมมองพุทธศาสนา : หน้า 396/405

ประโยค - วัฒนธรรม เปล่า กด ดอน ๑ - หน้าที่ 395 เห็น ฯลฯ อัตตารู้สึก อัตตาสัมผัส อัตตาเสวย (เวนานา) อัตตาอยาก อัตตาถือมัน อัตตามเป็น อัตตามเกิด อัตตามแก่ อัตตาอย่ งนี้เป็นต้น เหตุนี้ ภาวะนั้น บัณฑิตพึงพิจารณาโดยเป็นเครื่องกันความเห็นผิด ตามควร [โดยอุปมา] อีกข้อหนึ่ง เหตุใด ในองค์เหล่านี้ อวิชชาชอบมาหือเหมือนคนบอด เพราะไม่เห็นธรรมทั้งหลายโดยลักษณะประจำตัว (ของธรรมนัน ๆ ) ทั้งโดยสามัญลักษณะ สังขารอันมีเพราะปัจจัยคืออวิชชา เหมือนการ ก้าวลากของคนบอด วิญญาณอันมีเพราะปัจจัยคือสังขารเหมือนการ กล้ามของคนก้าวลาก นามรูปอันมีเพราะปัจจัยคือวิญญาณ เหมือนการ ความเกิดเป็นผลสิ้นแห่งคนกลัว สายตะคันมีเพราะปัจจัยคือ นามรูป เหมือนด้อม (หัวคิอ่นคืนดีเพื่อให้) ผีเฝต ผัสสะอันมี เพราะปัจจัยคือสายตะ เหมือน (อะไร) กระทบต่อผีเข้า เวทนา อันมีเพราะปัจจัยคือผัสสะ เหมือนความทุกข์ (เจ็บปวด) เกิดแต่การ กระทบ ต้นหาอัปปมหมีเพราะปัจจัยคือเวทนา เหมือนความปรารถนาแก้ ทุกข์ อุปาทานอันมีเพราะปัจจัยคือดินา เหมือนการค้าขายแสดง ด้วยมุ่งแต่จะแก่ (ทุกข์) ภาพอันมีเพราะปัจจัยคืออุปาทาน เหมือนการ ทายาเสนงที่ดินคือ ชาติอันมีเพราะปัจจัยคือภาพ เหมือนเกิดเป็นฝี กลาย เพราะทายาเสงเข้า ชรามะอันมีเพราะปัจจัยคืออาศิ เหมือนกันเป็นฝี