กายภาคมัญญาและจิตภาคมัญญา : หน้า 81/405

ประโยค - วิฑูทธิวรรหลเป็น ภาค ๑ ตอน ๑ หน้าที่ 80 [๒๒.๒๒ กายภาคมัญญา จิตภาคมัญญา] ความควรแก่การแห่งกาย ชื่อกายมัญญา ความควรแก่การ แห่งจิต ชื่อจิตมัญญา กายภาคมัญญาและจิตภาคมัญญานั้น มีความเข้าในปรังแห่งความไม่ควรแก่การของกายและจิตเองเป็นลักษณะ มีอันมิเอาความไม่ควรแก่การของกายและจิตออกไปเป็นร ส มีความ ถึงพร้อมแห่งการทำอรมน์ เป็นปัจจุบันธรรม อีกและจิตเป็นปัจจุบัน กับจิตมน และจิตเป็นปัจจุบัน มีภายและจิตเป็นปัจจุบัน ก็มัญญานี้ บันติพิพงษ หมาว่าเป็นปัญญาต่อสรีลสมวรณ์ที่ เหลือเป็นต้น ที่ทำความไม่ควรแก่การแห่งกายและจิต นำมาซึ่งความ เลื่อมใสในวัณดับเป็นที่ซึ่งแห่งความเลื่อมใสหลังหลาย นำมาซึ่งความ เลื่อมใสในวัณดับเป็นที่ซึ่งแห่งความเลื่อมใสหลังหลาย นำมาซึ่งความควร แก่อันประกอบด้วยประการต่าง ๆ ในการทำประโยชน์ทั้งหลาย ดัง ความมากคด (จากสมิลิน) แห่งทอง (ควรแอ้นประกอบเป็นลังกา ต่าง ๆ ชนิด) ฉะนั้น [๒๓.๒ กายปัจจามญญา จิตปัจจามญญา] ความคล่องแห่งกายชื่อกายปัจจามญญา ความคล่องแห่งจิต ชื่อจิตปัจจามญญา กายปัจจามญญาและจิตปัจจามญญานั้น มีความ ไม่เป็นไรแห่งกายเป็นลักษณะ มีอันมิเอาความเป็นไรแห่งกาย ออกไปเป็นรส มีความไร้โทษ (แห่งกายิจ) เป็นปัจจุบันธรรม มีภาย และจิตเป็นปัจจุบัน