วัจภิธรรมกรณเปล ตอนที่ 1 วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 341
หน้าที่ 341 / 405

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้มีการพูดถึงข้ออ้างที่ว่านามรูปเป็นปัจจัยแห่งสัพทยะ ซึ่งเน้นว่าสามารถทราบได้จากความสัมพันธ์ระหว่างนามและรูปในบริบทของอายตนะ ความสำคัญของนามในปัจจุบันและการเป็นปัจจัยแห่งคุณธาตุในระดับต่ำก็ถูกนำเสนอ แล้วยังมีการเชื่อมโยงคำในภาษาที่สื่อถึงความหมายให้เข้าใจในบริบทของความคิดที่เกี่ยวข้องได้ดียิ่งขึ้น สนใจเรียนรู้เชิงลึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-นามรูปและอายตนะ
-ปัจจัยแห่งสัพทยะ
-อนามัยในปัจจุบัน
-ความหมายของนามในภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วัจภิธรรมกรณเปล คณ ตอนที่ 1 หน้า 340 ในบท (นี้) นั้น หากมีคำถามว่า "ข้ออ้างว่า "นามรูปเป็นปัจจัยแห่งสัพทยะ" นั้น จึงพึงทราบได้อย่างไร? คำแก้พิสูจน์ว่า "ทราบได้โดย dependencies ในเนื้อในเนื้อในเนื้อใน" จริงอยู่ เพราะมีนามและรูปนี้ ๆ อายตนะนั้น ๆ จึงมี มันหมายโดยประการอื่น ก็เลยความที่ียอายตนะมีเพราะนามรูปนั้นนั่น จักมีแจ้งในปัจจุบันที่เดียว (ต่อไปนี้) เพราะฉะนั้น ในปฐมนิเทศกาล หรือในปฏิทินกาลดี นามใดและรูปใด เป็นปัจจัยแห่งอายตนะ ใด (๑) และเป็นปัจจัยโดยประการ ใด (๒) ปราชญ์ผู้นำนำพาโดยประการ นั้น (๓) เทอญ (ต่อไป) นี้เป็นคำขยายความในคาถา (ปัจจุบัน) นั้น [namaเป็นปัจจัยในอรูปภาพ] ความว่า ในอรูปภาพ นามอย่างเดียวเป็นปัจจัย ๗ อย่าง (และ) ๖ อย่าง ในปัจจุบันกาล และปัจจุบันนั้น (ว่า) โดยอย่างต่ำ เป็นอย่างไร? (ว่า) ในปัจจุบันกาลก่อน โดยอย่างต่ำ นามย่อมเป็น ปัจจัยแห่งคุณธาตุ๗ อย่าง โดยเป็นสหชาติ--อัญญมัญญะ---นิสสยะ เนுநี มาหากัสแน่ให้เปลว่า "พึงทราบ' (เนูน) แต่เห็นว่าในภาษไทย มีคำที่พอเป็นคำแปลศัพท์ เนูน๋ ตรง ๆ ได้ คือ "นาม' ซึ่งมีความหมายว่า "ใส่ใจ' ก็ได้ จึงแปลไว้เช่นนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More