ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมรวมแปลก ๓ ตอนที่ ๑๐๙
เวทนาหาย เวทนาของผู้เข้าสมบัติเป็นเวทนาละเอียด เวทนาเป็นไปกับอาสยะเป็นเวทนาหาย เวทนาอันหาอาสยะมีได้ เป็นเวทนาละเอียด" ดังนี้ และทุกเวทนาเป็นฉันใด แม้สุขเวทนาเป็นฉันนั้นเป็นเวทนาโดยชาติแต่ละรายละเอียดโดยส่วนเป็นอันฉันใด เพราะเหตุนี้ ความปนกันคะน้าด้วยอำนาจแห่งชาติเป็นต้น จะไม่มีด้วยการไกล ความหยาบละเอียดแห่งเวทนาทั้งหลาย บันทิติพิพาทรวบด้วยประการนั้นเกิด คือ (เช่น) ว่า อพยากฤฎเวทนาเป็นเวทนาโดยละเอียด กว่ากฤฎเวทนาและอุกฤฎเวทนา โดยชาติ ก็มีต้องไปแต่ต้องถึงความต่างกันอันนี้สมาธิว่าความว่า "ในเวทนาเหล่านั้นอัพยากฤฎเวทนาเป็นไฉน เป็นทุกข์หรือ เป็นสุขหรือ เป็นของท่านผู้เข้ามาบัติหรือ เป็นของผู้ไม่ได้บามาบัติหรือ เป็นสะวะหรือ เป็นอนาสะหรือ" นัยในเวทนาทั้งปวงก็ดีนี้
[เน้นหนึ่ง หายาละเอียดโดยเทียบบกัน]
อีกนัยหนึ่ง โดยบาล่าว่า "หรืออันนี้ เวทนาเป็นหยาบละเอียด พิงเห็นโดยเทียบเคียงเวทนาในนั้น ๆ" ดังนี้ พิงทราบว่าในเวทนาอันมีอุกฤฎเวทนาเป็นดัง เวนทา ที่เป็นโกลาหลครก เพราะ (ไถละ) เผาท่อศัยของตนเหมือนไฟ เวทนา ที่เป็นโกลาหลครก ก็เป็นละเอียดไป โกลาหลครกเวทนาเล่า ที่เป็น
๑. ๓. อติ วิ ๕๔
๒. คือว่า ใน ๕ ส่วน คือ ชาติ สภา บุคคล และโลกียะ โลกดูร ให้ว่ากันเป็นส่วน ๆ อย่างจับเอามาให้ดูไปหมด เพราะเวทนาอย่างเดียวเป็นได้ทั้งรายละเอียดโดยส่วนนี้ ๆ (?)