ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิฤทธีมหรแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้าที่ 81
ปาคุณญาณนี้ บันฑิตพึงเห็นว่า เป็นปฏิ-aaบต่ออาบรรมี
อัสสัมยะเป็นต้น ที่ทำความเป็นไพร แห่งกายและจิต
[๒๖.๒๒ กายสูตร จิตสูตร]
ความตรงแห่งกายชื่อว่า กายสูตร ความตรงแห่งจิต ชื่อจิตสูตร
กายสูตรielและจิตสูตรนั้น มีความชื่อรงแห่งกายและจิตเป็นลักษณะ
มีอันบีอความคงแห่งกายและจิตออกไปเป็นรส มีความไม่คง
(แห่งกายและจิต) เป็นปัจจุปัน มีภายและจิตเป็นทักษะ
อุปกรณ์นี้ บันฑิตพึงเห็นว่า เป็นปฏิ aaบต่ออุปกโลสมายาและ
สาไถย์เป็นต้น ที่ทำความคดโกงแห่งกายและจิต
[เยวาปนาสังขร ๔]
[๑ ฉันทะ]
คำว่าด่านะนั่น เป็นคำเรียกก็ดูกูฎมาดา (ความใคร่จะทำ)
เพราะเหตุนี้ ฉันทนั่น จึงมีความใคร่จะทำเป็นลักษณะ มีอันแสดง
หาอารมณ์เป็นรส มีความต้องการด้วยอารมณ์เป็นปัจจุปัน อารมณ์
นั้นแหละเป็นปัจจุบันของฉันทนั่น
อันฉันทน นี้ ในการจะถืออารมณ์ บันฑิตพึงเห็นว่ามีดัง
ได้นั่งมือออกไป นั่น
[๒ อธิโมกข]
ความน้อมใจชื่อ ชื่ออธิโมกข อธิโมกขนันมีการลงความเห็น
เป็นลักษณะ มีอันไรวามรเป็นรส มีความตัดสินใจเป็นปัจจุบัน
มีสันนิษฐานธรรม (เรื่องที่จะต้องลงความเห็น) เป็นปัจจฐาน