ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิสุทธิมรรคแปลก ค๓ ตอนที่ ๙ หน้า ที่ 391
นี่ในกรรมพนะ ย่อมเป็นปัจจัยแห่งปฏิสนธิโลกต่อไป
ในคำสํานั้น คำว่า "เพราะความที่อิตตนะทั้งหลายอ่อนแล้ว
ในบทนี้ ท่านแสดงความผ่องใสในเวลาทำกรรมแห่งบุคคลผู้มีอายุตะ
ยอดแล้ว" คำที่เหลือมีเนื้อความตื่นอยู่แล้ว
[อนาคตผล ๕]
ข้อว่า 'ผลในกาลต่อไป ๕' ได้แก่องค์ ๕ มีวิญญาณเป็นต้น
ธรรม ๕ นั้น ท่านกล่าวโดยถือว่าเป็นชาต ส่วนชมระณะ ก็คือ
รามระณะแห่งธรรมเหล่านั้นนั่นเอง เหตุนี้น พระสุรินทร์จึงกล่าวว่า
"ปฏิสนธินในทพต่อไปเป็นวิญญาณ ความก้าวลุก (ในกรรม) ในกะ
ต่อไปเป็นนามรูป ประสาทในกะต่อไปเป็นอายตนะ ภาวะที่กระทบ
(อารมณ์) ในกะต่อไปเป็นผัสสะ ความสวย (ผล) ในกะต่อไปเป็น
เวทนา ธรรม ๕ ประกอบด้วยความมิใช่อุปบัติในกะต่อไป เพราะกรรม
ที่ทำในกะนี้เป็นปัจจัย"
ภาวจักรนี้มีคำว่าก็คืออาการ ๒๐ ดังกล่าวมานี้
[วิตุธ (วรรค) ๓]
ส่วนในข้อว่า "ภาวจักมีวิตุธ ๓ หมุนไปไม่หยุด" นี้มีอธิบา-
ธิบายว่า ภาวจักมีวิตุธ ๓ โดยวิตุธ ๓ นี้ คือ ส่งสารและภาพ เป็น
๑. ข. ป. ๑๓/๑๒
๒. มหาภูวา ความเป็นไปแห่งจิตของเด็กหนุ่มก็กระดับว่าดีสมมาก ไม่สามารถจะ
ประมวลบทกรรม... เห็นจะหมายความว่าเด็กหนุ่มนั้นทำอะไรทำแต่ ง ๆ ทำแล้วก็
แล้วกัน ส่วนคนที่อายุนะลน่ะแล้ว คือแก่แล้ว ทำอะไรด้วยความมักเน้นหวังผล
ทำแล้ว ก็ยังพระวจะทำอีก จะปรับปรุง หมกมุ่นอยู่จนน... เช่นนั้นกระมัง
๓. ข. ป. ๑๓/๑๒