วัฒนธรรมเปล่า ภาค ๑ ตอนที่ ๑๗ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 368
หน้าที่ 368 / 405

สรุปเนื้อหา

บทนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างกรรมภพและเจตนาในวัฒนธรรมไทย โดยกล่าวถึงบุญญาสังฆาร อัญญาสังฆาร และอนุญาสังฆาร พร้อมกับการอธิบายอุปปัณฑภที่แสดงถึงการแบ่งประเภทของสถานะทางจิตและกรรมที่ส่งผลต่อชีวิตของสัตว์ในแต่ละภูมิภาค โดยอ้างอิงจากภาพที่ ๒ เพื่อทำความเข้าใจในแนวทางแห่งกรรมและดวงจิตในวรรณกรรม. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมสามารถเข้าไปที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-กรรมภพ
-เจตนา
-บุญญาสังฆาร
-อนุญาสังฆาร
-อุปปัณฑภ
-วัฒนธรรมไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคส - วัฒนธรรมเปล่า ภาค ๑ ตอนที่ ๑๗ เป็นต้น อันสัมปุญญากับเจตนานันเอง ดังกล่าวว่า "ในภาพ ๒ นั้น กรรมภพเป็นในาน บุญญาสังหาร อบุญาญาสังฆาร อนุญาชาสังฆาร เป็นปริมตูก (คือภูมิภาค) ก็ คือ มหาภูมิ (คือ ภูมิเทวา) ก็ คือ นิรีกวา กรรมภพ องค์ กรรมภพเป็นภาวามี (ยังสัตว์ให้ไปสูพ) ทั้งปวง ก็เรียกกรรมภพ"- ก็แล้วในกรรมพี่ เจตนา ๑๓ ดวง ชื่อว่า บุญญาสังฆาร เจตนา ๑๒ ดวง ชื่ออญญาสังฆาร เจตนา ๔ ดวงชื่อ อนุญาสังฆาร โดยประกาศดังนี้ ความที่เจตนาเหล่านี้แสดงและมีบากน้อยและมาก เป็นอันกล่าวด้วยคำว่า "เป็นปริมตูก ก็ คือ มหาภูมิ ก็ คือ" นั้น ส่วนธรรมทั้งหลายมืออธิษฐานเป็นต้นที่สมปุญกับเจตนา เป็นอันกล่าว ด้วยคำว่า "อนุญ กรรมที่เป็นภาวามีทั้งปวง" นี้ [อุปปัณฑภ] ส่วนอุปปัณฑภ โดยส่งเงป๊ได้แก้กันทั้งหลายที่คิดเพราะกรรม โดยเฉพาะ (ว่า) โดยประเภทมี ๘ อย่าง ดังกล่าวว่า "ในภาพ ๒ นั้น อุปปัณฑภเป็นในาน กามภพ รูปภพ อรูปภพ สัญญาภพ อัสนญาภพ เนวสัญญาสัญญาภพ เอกโวภารา ซึ่งโวภารภาพ ปัญญาโวภารภาพ นี้เรียกว่า อุปปัณฑภ"- ในภาพเหล่านั้น ภาพที่นับว่ามา ชื่อภาพ (ความหมาย) ในรูปภาพและอรูปภาพซึ่งนี้ (คือว่า รูปภาพ ก็แปลว่า ภาพที่นับว่ารูป
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More