วัตถิมรรคเปต ๓๓ ตอน ๑ : หน้า 306/405

ประโยค - วัตถิมรรคเปต ๓๓ ตอน ๑ - หน้าที่ 305 บ้าง ย่อมมาสู่คลองในมโนวาร" เป็นต้น ตามยนี้กัลล่าแล้วเปิด นี้เป็นอาการเป็นไปแห่งสุดภูมินิยมธรรมมเป็นอดิ ดียตบ้าง ปัจจุบัน บ้าง (เกิด) ในลำดับแห่งฤดุซึ่งมีอารมณ์เป็นอดิ บ้างฝ่ายคู่มัดอยู่ในสุดมรรครมไม่มีไทยให้สังสมไว้ (เจ็บหนัก) นอนอยู่บนเตียงมรรคะ กรรมไม่มีโทษตามที่ได้สงสัยบ้าง กรรม นิมิตบ้าง ย่อมมาสู่คลองในมโนวาร (ทั้งนี้) โดยพระบาลี (กล่าว ไว้) ว่า "ในสมุยนั้นอนวัชรธรรมทั้งหลาย (ที่ตอนสังสมไว้ก่อน) นั่น ย่อมภายอยู่ (ในชิตร) ของบุคคล (ผู้ใกล้ตาย) นั้น" ดังนี้ เป็นต้น ก็แต่ว่าข้อที่ไม่กำหนดแน่ว่าอนวัชรธรรมหรือกรรมมิจะ มาสู่คลองในมโนวารนั้น สำหรับผู้สั่งสมอนวัชรธรรมฝ่ายกามาวรไว เท่านั้น ส่วนผู้สั่งสมมหรคตรกรรมไว้ มีแต่กรรมมิอเดียวกันอย่างเดียวมาสู่ คลอง (มโนวาร) ฤดูติเป็นอารมณ์แห่งอิทธิพลไปอารมณ์ เกิด ขึ้นในลำดับแห่งเวทิฏฐิธรรมมะเป็นสุดท้าย หรือชวนนิวิเลสซึ่ง ไม่มีการรับมามา) ซึ่งปรารถนาธรรมหรือธรรมมิมิตนั้นเกิดขึ้น คั้น ฐิติชื่อดับไปแล้ว ปฏิสนธิจิตอันกำลังแห่งกิเลสที่ยังไม่ได้ชำ เข้าไปทางสุดฌิริยาธรรมหรือธรรมมิมิตที่มาสู่คลอง (มโน- ทาว) นั้นแสดงขึ้น นี้เป็นปฏิสันธิบเป็นอิตตรามธรรมบ้าง เป็นวัตถ คำพรรณมิ5" (เกิด) ในลำดับแห่งจิตซึ่งเป็นอดิธรรม บุคคลผู้มอนซรรธรรมได้สังสมไว้อีกหนึ่ง ณ มรรคสมัย มี ๑. ม.อ. ๑๔/๑๒๓ ๒. ปฏิสันธิวัตถีพรรณมิ ได้แก่ รูปวารปฏิสันติ ๕ และอรูปาวารปฏิสันติ ๒ คือ อากาสานัญญาญาณปฏิสันติ และอากิญจัญญาญาณปฏิสันติ