ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิญญาณธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้ที่ 45
[นามขันธ์ ๔]
ส่วนในนามขันธ์นี้ เวทนาขันธ์.พึ่งทราบว่า (เรียกอย่างนั้น)
เพราะรวมธรรมชาติที่มีการสวย (รสอารมณ์) เป็นลักษณะ สั้นทุก
อย่างเข้า ด้วยกัน สัญญาขันธ์...เพราะรวมธรรมชาติที่มีความจำได้
เป็นลักษณะ สินทางทุกอย่างเข้า ด้วยกัน สังขารขันธ์...เพราะรวมธรรม
ชาติมีการประสม (เจตสิก) เป็นลักษณะ สินทางทุกอย่างเข้า ด้วยกัน
วิญญาณขันธ์...เพราะรวมธรรมชาติที่มีความรู้แจ้ง (รู้สึกทางทวาร ๖)
เป็นลักษณะ สินทางทุกอย่างเข้า ด้วยกัน
ในขันธ์ทั้ง ๔ นั้น เพราะเหตุที่เมื่อวิญญาณขันอันบุคละแม่ใจ
แล้ว ขันธ์นอกก็จะกลายเป็นสิ่งที่พึงเข้าใจง่ายขึ้น เพราะเหตุนี้
บำเจ้าจึงจัดว่าธรรมฐานจับวิญญาณขันธ์เป็นต้นไป
[วิญญาณขันธ์]
ก็กล่าวว่า "วิญญาณขันธ์" พึงทราบว่า (เรียกอย่างนั้น) เพราะ
รวมธรรมชาติที่มีความรู้แจ้งเป็นลักษณะ สินทางอย่างเข้า ด้วยกัน" ดังนี้
บำเจ้ากล่าวไว้แล้ว ถามว่า "ธรรมชาตินั้นมีความรู้แจ้งเป็น
ลักษณะชื่อวิญญาณเป็นไในน" ตอบว่า ธรรมชาตินั้นมีความรู้แจ้ง
เป็นลักษณะ ชื่อว่าวิญญาณ ดั่งพระสารัตถะเกาะกล่าว (แก่พระ-
มหาโกฏิภิ)를 ว่า "คุรุอาวุโส เพราะเหตุธรรมชาตินั้นย่อมรู้แจ้ง
ออมร่าง ๆ เพราะเหตุนี้ จึงเรียกว่า วิญญาณ" ดังนี้ คำว่า วิญญาณ
จิต มิโน โดยเนื้อความอธิบดีร่วม วิญญาณนี้นั้น แม้เป็นอย่าง
๑. ในวิสุทธิธรรมนี้ อภิสรุณา ท่านแก้ไปทางรวมรมธรรม ไม่ใช่ปรุงแต่ง จะเห็นได้ตอน
วิจัยฉันธบัตรด้านหน้า
๒. ปฏิสนธิในบทวิสุทธิธรรมเป็น กิญจู เข้าใจว่าคลาดเคลื่อน ที่ถูกเป็น กิญจ