ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโชค - วิจิตรมรรคเปล่าก ๓ ตอนที่ ๑ หน้าที่ ๑94
มรรค เรียกว่าวิราคะ - ความสำออกออก เพราะพระบาลีว่า
"วิราคะ วิญญูจิต" ย่อมหลักพันเพราะวิราคะ" ความดับโดยสำอออกออก
ชื่อว่าราคีโนโรก ความดับโดยสำอออกอย่างไม่เหลือ เพราะถอน
อนุสัยได้ ชื่อว่า อเสสิรวาคนิโร other หนึ่ง การละธีว่่าว วิราคะ
เพราะฉนั้น ในทวงว่า อเสสิรวาคนิiro โบ้ บันดิตพึ่งเห็น (วา)
ประกอบความว่า "การละอย่างไม่เหลือ คือความดับอย่างไม่เหลือ" ดังนี้
ก็ได้ แต่ (เมื่อว่า) โบ้เน้นแท้ บททั้งปวงนั้นเป็นไปของฉันของ
นิปพานทั้งนั้น เพราะพระนิปพาน พระผุ้มพระภาคเจ้าตรัสเรียกว่า
ทุกนิปพานิสรัส โดยปรมัตต์ ก็เท่ากับ ต้นหาลำออกออกและ ไปได้
ก็เพราะ (พระโยคาวจร) อาจัย (หน่วง) พระนิปพานนั้น (เป็น
อารมณ์) because เหตุนี้นั่น พระนิพพานนั้น จึงตรัสเรียกว่า วิราคะ
และว่า นิรโธ่ ด้วย อย่าง เหตุใด ธรรมทั้งหลายมิควาสะไปแห่ง
ต้นกันนั้นเป็นต้น ย่อมมีขึ้นได้ ก็เพราะอาศัยพระนิพพานนั่นแหละ
อันลัย่่า มบรา ยงค์ เป็นเท่าของคุณลัย่ามีด้น ๆ อลัย่่า เองเดี่ยว