วิจัยจิตกรรมเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑๒๒ : หน้า 123/405

ประโยค- วิจัยจิตกรรมเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑๒๒ ไม่มางอยู่ ชื่อว่านำหนดรู้ว่าวิณาการาหาร ยอมละความวิปลาสวามงาม ในสิ่งที่ไม่มางเสียได้ ยอมข้ามถามโอษะได้ ยอมแบ่งตัวออกจากถาม- โโยะได้ ยอมเป็นผู้หาอสะวะมีได้ ทางถามสะวะ ยอมทำลายกายตนะแ (เครื่องร้อยดามภาย) คืออภิเจลามเสียได้ ยอมไม่อ้อมอ้อมอย่างามู- ปาทน ผู้เห็นเวนานาโดยความเป็นทุกข์อยู่ ชื่อว่ากำหนดผู้สถาร- ยอมละความวิปลาสว่าสเป็นสุขในสิ่งที่เป็นทุกข์เสียได้ ยอมข้ามภอโอษะ ยอมแบ่งตัวออกจากภอโอษะได้ ยอมเป็นผู้หาอสะวะมีได้ทางภาวะ ยอมทำลายกายตนะแคือพบบาทได้ ยอมไม่อ้อมอย่างสีพุทปาทน ผู้เห็นสัญญาและส่งรบทั้งหลายโดยความเป็นอนัตตาอยู่ ชื่อว่ากำหนดครู้ มโนสัญญเดินนาธาร ยอมละความวิปลาสว่าสเป็นตนในสิ่งที่ไม่ใชตน เสียได้ ยอมข้ามกิฏิอโศกนะได้ ยอมแบ่งตัวออกจากกิฏิอโศกนะได้ ยอม เป็นผู้หาอสะวะมีได้ทางอวิชชา ยอมทำลายกายตนะแคคือสีสัพพ- ปรามาสได้ ยอมไม่อ้อมอย่างทูรปาทน - มหาอิติช่วยอธิบายว่า กววิปลาสวานเป็นอิทธิของรูป ผัสสะวารเป็นอิทธิของจิต มโนสัญญา คืออัตสัญญา ส่วนสัญญาคือสมุฏฐานสังขาร วิญญาณก็ วิญญาณตรงตัว เพราะฉะนั้น พิจารณาเป็นนิตย์ จ ฉะนั้นในนิตย์ ก็เป็น อันกำหนดครู้ คืออัตสัญญาจึง คือฉันทะในปีชิวาของบั้นนี้ ๆ ได้ด้วย