ทุกข์ในวิถีธรรม : หน้า 175/405

ประโยค - วิถีธรรมรมเปล กด ๓ - หน้าที่ 174 [คำโพ๊กกันดูมลูกทุกข์] ในทุกข์เหล่านั้น ชาติ จัดเป็นทุกข์ เพราะความเป็นวัตถุแห่ง ทุกข์อันมีในนอบาย ที่แม่พระผู้พระภาคเจ้าก็ได้ทรงประกาศไว้ในสูตร ทั้งหลายมีพลานิตย์สูตรเป็นอาทิ โดยเป็นข้ออุปมา (มีอุปมาด้วย หลุมถ่านเพลิงเป็นต้น) และแห่งทุกข์อันต่างโดยทุกข์มีความลงสู่ครรภ์ เป็นมูลเป็นต้นในมนุษยโลก ซึ่งเกิดขึ้นแม้ในสุดติ ในทุกข์เหล่านั้น (ต่อไป) นี้ เป็นทุกข์อันต่างโดยทุกข์มีความ ลงสู่ครรภ์เป็นมูล เป็นต้น ก็แสส์วันนี้ เมื่อเกิดในท้องมารดา ก็หิไก่เกิดในกลีบดอกไม้ มี อุบล ปทุม และบุพผักเป็นต้นไม่ ที่แท้ขึ้นเกิดในยุคประเทศ (ส่วนหนึ่งของท้อง) ได้กระเพาะอาหารใหม่ เหนือกระเพาะอาหารเก่า ทำกลางแห่งหน้าท้องและกระดูกสันหลัง เป็นที่ตับเคบอย่างอง มิดิค อบอวลด้วยกลิ่นออ่นเหม็นยิ่ง ซึ่งกลิ่นซากสัตว์ (ที่กินเข้าไป) ต่าง ๆ ทำให้เกิดขึ้น น่าเกลียดน่ากลัว รากตัวหนอนเกิดอยู่ในปลาน่า ขนม บูด และหมูน้ำรำเป็นต้น อนึ่ง สัตว์ที่เกิดอยู่ในท้องมารดานั้น ร้อนอบอุ่นด้วยลมวะ (นำกำเนิด น้ำลี่ง ?) ในท้องของมารดา (เท่ากับ) ถูกดัมอยู่เหมือนปุจปัค (ข้าวต้มมัก ?) (เท่ากับ) ถูก นั่งอยู่เหมือนปุจูปิญญ์ (ขนมก่อนแป้ง) ปรากฏจากความไหวถาวีมี ผู้หยุด (อวัยวะ) เป็นต้น เสวยทุกข์บานหัวใจอยู่ตลอดทุกสมาส และ - ปะระเป็น อุสมาน คลาดเคลื่อน ที่ถูกเป็น อุสุมาโน