วิทยาธิวรรลแปลง ภาค ๑ ตอน ๑ หน้าที่ ๔๙ : หน้า 50/405

ประโยค - วิทยาธิวรรลแปลง ภาค ๑ ตอน ๑ หน้าว ๔๙ เป็นภูมิจิตวิปุโลนั้น คือ เป็นสังขาร o สังขาร o (เป็น ฝ่ายอุปบาดาสรค ๕ รวมทั้งอาอ้วนจึงเป็น ๔) กีโนกลิใจ บุคคลทำความเห็นผิด (อันเป็นไป) โดยนัยว่า โทษในนามทั้งหลายไม่ ๆ เป็นอกที่จะออกหน้า เป็นผู้รับเรื่องดี บริโภคามทั้งหลายดีเชื่ออ้อมคลทั้งหลายมีภูมิสงคล (สิ่งที่ได้เห็น เป็นมงคล) เป็นต้น โดยว่าเป็นสาระดี มีดอกล้าแข็งเอง มีได้ลูก (ใคร ๆ) ช่างจางเลที่เดียว ในกาลนั้น อดุลิจิตดวงที่ ๑ (คือ โสมันสสรคดี ทุจิติตสัมปดุ อัศจรรย์ - ร่วมกับโสมสะ ประกอบ ด้วยความเห็นผิด ไม่มีใครจงใจ) ย่อมเกิดขึ้น ในกาลใด บุคคล... มีจิตเสื่อมชา คนอื่นช่างจุง (จึงทำอย่างนั้น) ในกาลนั้น อดุลิจิตดวง ที่ ๒ (คือที่เป็น ...สังขารฯ) ย่อมเกิดขึ้น ในกาลใดบุคคลมิได้ความเห็นผิดให้ออกหน้า เป็นแต่รำคาญ ยินดี เสนอญาณดี เพ่งเล็ง (อยากได้) สมบัติของผู้อื่นดี ลักษณะ ๆ ผู้อื่นดี มีจิตกล้าแข็งเอง มีได้ลูก (ใคร ๆ) ช่างเลที่เดียว ใน กาลนั้น อดุลิจิตดวงที่ ๑ (คือที่เป็น ...ทุจิตวิปรุย อัสจรรา- ไม่ประกอบด้วยความเห็นผิด ไม่มีใครจงใจ) ย่อมเกิดขึ้น ในกาลใดบุคคลมิได้เจือซา คนอื่นช่างจุง (จึงทำอย่างนั้น) ในกาลนั้น อดุลิจิตดวงที่ ๔ (คือที่เป็น ...สังขารฯ) ย่อมเกิดขึ้น ส่วนว่า ในกาลใด บุคคลเป็นผู้ปราศจากโสมันในวิภาวทั้ง ๔ เพราะอาศัยความไม่พร้อมมูลแห่งความพึงพอใจตาม เพราะความไม่มี แห่งเหตุของโสมันอื่น ๆ ก็ตาม ในกาลนั้น จิตอุปบาดาสรค ๔