วิชชามรรค_แปลก ภาค ๓ ตอนที่ ๑๓๖ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 347
หน้าที่ 347 / 405

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้นำเสนอถึงปัจจัยของนามและรูปที่มีต่ออายตนะ โดยใช้หลักการแห่งปัญญาและความเข้าใจทางปรัชญา ตัวอย่างเช่นการกำหนดประการของความเป็นเหตุและผล รวมถึงการจัดการกับสัมผัสทั้ง ๖ ที่มีความสำคัญในการพิจารณาความเป็นจริง. เรื่องนี้เปิดมุมมองใหม่ให้แก่ผู้ที่สนใจในศาสตร์ทางปัญญาและปรัชญา โดยเฉพาะในกรณีของการทำความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัยที่ก่อให้เกิดการมีอยู่ของสรรพสิ่ง.

หัวข้อประเด็น

-นามรูปปัจจัย
-อายตนะ
-การพิจารณาทางปรัชญา
-สัมผัสและปัญญา
-หลักการเหตุผล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิชชามรรค_แปลก ภาค ๓ ตอนที่ ๑๓๖ [คาถาสรุปนามรูปปัจจัย] กินามและรูปทั้งสองใด เป็นปัจจัยแห่ง อายตนะประ และเป็นโดยประการไร แม้ นามและรูปนี้นั่ง ปราชญ์ภูมิวิจารณาในประ- การทั้งปวงเกิด ข้อนี้เช่นอย่างไร ? เช่นว่า "(ชั้นแรกคร่า" ในปฏิสนธิ ก่อน นาม และรูปกล่าวคือจับบริ and วัตถุ Pr ยอมเป็นปัจจัยโดยเป็นสหชาติ---- อัญญัญญญ--นิสสัย---วิปาก---สัมปุญญ---วิปฏู---อัตติ---และอวัตต- ปัจจัยเป็นต้น แห่งอัญญญาตณะในปัญญา โวหารภาพ" ดังนั้นเป็นต้น นี้เป็น เพียงมูล (หนึ่ง) ในข้อนี้ แต่ปราชญอาจประกอบความได้ทุกอย่าง ตามท่านอนึ่งที่กล่าวมาแล้ว เพราะฉะนั้น ข้ามเจ้าจึงไม่แสดงความ พิสดารในข้ออื่น ๆ และ นี้เป็นถอดอย่างพิสดารในบทว่า นามรูปปัจจเจย สายตน [แก้บั สสายตนปัจจเจย ผลฌ โส] ในบทว่า สายตนปัจจเจย ผลฌ โส [คาถาสังเขป] โดยสังเขป ผัสสะก็มี ๖ เท่านั้น มี จักขุสัมผัสเป็นต้น (แต่) โดยพิสดาร- มันมีถึง ๑๒ จุดปัญญา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More