การวิเคราะห์โลภะในวิชาธรรมกาย : หน้า 183/405

ประโยค - วิชาธรรมกายเปลี ยก ตอน 1 - หน้าที่ 182 จะตายที่เป็นคนชั่ว เห็นนิ มิต มีกรรม มิต ฝ่ายบาป เป็นต้น แม่ที่เป็นคนดี (แต่) ทนความ พลังพารอิ่มอุ่นของร่างก็จะเป็นที่ตั้งไม่ไหว องค์นี้ ทุกองค์ ทางกายอันใด มีมือและเส้นเอ็นขาดเป็นต้น มีขึ้น แก่นคนทุกคนมีมูลฐาน (ตำแหน่งสำคัญของ ร่างกาย) ถูกลบร้ายแทงเอา ทุกองค์นี้เป็นทุกที่จะคน ทนไม่ไหว แก้ไขก็ไม่ได้ เพราะเหตุที่มะร้อนเป็น ที่ตั้งแห่งทุกข์ (ก็คอลงมาทั้งหมด) นั้น เพราะ เหตุนั้น มะร้อนนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรัศว่าเป็น ทุกองค์แท้ นี่เป็นวินิจฉัยในมรรคะ [โลภะ] ในปภูติทุกมีโลภเป็นต้น ความเร่าร้อนจิตแห่งบุคคลผู้ถูก ทุกข์มีเสียดายไปเป็นต้นต้องเอา กล่าว่า โลภ โลภนี้ โดยความก็ เป็นโมหะสนั่นเองก็จริงแ แล้วเป็นเช่นนั้น ก็ (มีลักษณะประจำตัว คือ) มีความตรมตรมภายในเป็นลักษณะ มีความกรำมเรียบใจเป็นรส มีความละห้อยหาเป็นปัจจุบัน ส่วนว่าโลภเป็นทุกข์พึงทราบว่า เพราะเป็นทุกข์กู(คือเป็นตัวทุกข์) และเพราะเป็นที่ตั้งแห่งทุกข์ ด้วย เพราะเหตุนี้ นักปราชญ์จึงกล่าวคำประพันธ์นี้ไว้ว่า ๘. หมายความว่า โลภ ก็เป็นพวกโมหะสนั่นเอง เพราะไม มีเจตสิกอื่น แต่ยัง กระนั้น ก็มีความแตกต่างกันโดยลักษณะเป็นกันดั่งกล่าวต่อไปนั้น