ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรรมแห่งอ ธิษฐาน ๓ - หน้าที่ 164
อัตถุธรรณะนี้ พึงทราบวิจัยโดยอรรถ (แห่งสิทธฺ์ทิพย์) ก่อน
หากมีคำถามว่า " อะไรเป็นอรรถแห่งอธิษฐาน " ดังนี้ไซร้ คำตอบ
ก็พึงกล่าวว่า " สภาพใด เมื่อพระอธิษฐานทั้งหลาย เข้าไปสอบคำด้วย
ปัญญาจักษุอยู่ ก็ไม่เป็นสภาพวิริต (ผิดความจริง) ไปเหมือนกล
ไม่เป็นสภาพที่จะจุดผบปาก และไม่เป็นสภาพที่ใคร ๆ หาไม่ได
้ (คือไม่มี) ดังเช่นอัตตาของพวกเดียรัจฉาน แต่เป็นโคร่ง (คือเป็น
อารมณ์) แห่งอธิษฐาน โดยความเป็นสภาพที่ในวิบัติและเป็นจริง
อันมีประการ (คืออารา) เบียดเบียน ก่อให้เกิดขึ้น สงบ และนำออก
ไปเท่านั้น ความเป็นสภาพที่แท้ในวิบัติและเป็นจริงดังลักษณะ
ของไฟ และดังปกติของโลกนั่น บันฑิตพิสูจน์ว่านเป็นอธิษฐานของ
สัจจะ ดังพระบาลีว่า " อุตริกุณฑ์หลาย คำว่าที่ฤๅษุ นั้นเป็นคำ
จริงแท้ นั่นเป็นคำเท็จ นั่นเป็นคำไม่ (แปรปรวน) เป็นอัน " ดังนี้
เป็นต้น ความพิสัย บันฑิตพิสูจน์มากว่าเดิด อีกนัยหนึ่ง
เหตุใด ทุกไมมีอธิษฐานไม่มี ลิงอัน (นอก)
จากทุกข์มีฤิยดียมีอธิษฐานไม่มี เพราะเหตุนี้ ทุกนี้
จึงคว้าเป็นสัจจะ เพราะเหตุนี้ ทุกนี้
ธรรมชาติที่เมียดิน
____________________________
๑. เครื่องหมายหัวปุหลัง นบ ครึ่งนี้อธิษฐานออก เช่นเดียวกับที่กล่าวในเชิงธรรม
หน้า ๑๕๕
๒. มหุฏฐูกัลลักษณะของไฟ คือความร้อน มันไม่มีลวง ไม่เปรอะเปื้อน ไม่ว่ามี
อะไรเป็นชื่อ ไม่ว่ากาลไหน
ปกติของโลก ก็อธิษฐานเกิดแต่ความเป็นธรรมดาจริงแท้ไม่แปรผัน ลำอาจหาร
ถิว่า ความที่กล่าวตัวตรึงฉานยา ไปโดยบวง ลำดวงอยู่สูงตรงขึ้น และ
กฏธรรมดาเช่นว่า สิ่งที่เจริญสุดยอดแล้วจ่อมไม่เจริญอีกเป็นต้นเดียวว่า ปกติของโลก