ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมรวมเปล่า ๓ หน้าที่ ๒๕๖
ทุกเวานานกายต้องเอาแล้ว ยอมเศร้าโศกกล้ำกลืนภูมิคุ้มบอก
รำให้ ถึงซึ่งความฝันเพื่อนใป" เป็นต้น และด้วยพระพุทธเจ้า ว่า
"ความหมุนไปแห่งธรรมทั้งหลายมีสละเป็นต้นนั้น ยังมือตราบใด
ความหมุนไปแห่งอวิชชาก็ยังมือตราบนั้น ดังนั้น ถ้าภารกิจเป็นอัน
เชื่อมเข้ากับบาบว่ามีอวิชชา สงบจบา อีกแล้ว เพราะเหตุนัน
ธรรม ๑๒ เท่านั้น โดยนำส่งปธรรมมีโอคะเป็นต้นนั้นแหละเข้าเป็น
อันเดียวกันกับธรรมะเฉย พึงทราบว่าเป็นองค์แห่งปฏิสนธบาป
วินิจฉัยโดยกำหนดองค์ทั้งหลายในปฏิสนธบาปนี้ บันทึก
พิพิธารบังคลาomานี้ ประกาศ ๑
นี้เป็นเพียงสังเขปกตาในปฏิสนธบาปธรรมนี้ ส่วนความ (ต่อ
ไป) นี้ เป็นวิกาการ *3
[แก้ทอวชฌา
โดยปริยาย (ทาง) พระสูตร ความไม่รู้ในฐานะ ๗ มีคำเป็นต้น
ชื่อว่าอวิชา โดยปริยาย (ทาง) พระอภิธรรม ความไม่รู้ในฐานะ ๘
กับฐานะมปุพพันธะ (เงื่อนได้) เป็นต้น ชื่อว่าอวิชา สุมพระบาลี
ว่า "ในธรรมเหล่านัน อวิชชาเปนไบน ? ความไม่รู้ในคุณ ? ล ฯ
ไม่รู้ในทุกข์ในโรคามนี้ปัญญา ความไม่รู้ในบุพพันตะ (เงื่อนได้)
ความไม่รู้ในอปนะตะ (เงื่อนไข) ความไม่รู้ในปุปพันตปะรันตะ
(ทั้งเงื่อนไขทั้งเงื่อนไขปลา) ความไม่รู้ในธรรมทั้งหลายทั้งที่เป็น
ส. สภา. ๑๗/๒๕๓.