วิถีธรรมและอวิชชา วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 257
หน้าที่ 257 / 405

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความหมุนไปของธรรมและอวิชชาในพระพุทธศาสนา เน้นที่การทำความเข้าใจในความรู้และความไม่รู้ที่เชื่อมโยงกับหลักธรรม 12 ที่นำไปสู่การตรัสรู้ ศึกษาความหมายของอวิชชาและปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อการเกิดของอวิชชา เรียนรู้ถึงองค์ปฏิสนธิบาปและความสำคัญในการพัฒนาเข้าใจธรรม.

หัวข้อประเด็น

-ธรรมและอวิชชา
-ความรู้และปัญญา
-การปฏิบัติธรรม
-องค์ปฏิสนธิบาป
-พระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิถีธรรมรวมเปล่า ๓ หน้าที่ ๒๕๖ ทุกเวานานกายต้องเอาแล้ว ยอมเศร้าโศกกล้ำกลืนภูมิคุ้มบอก รำให้ ถึงซึ่งความฝันเพื่อนใป" เป็นต้น และด้วยพระพุทธเจ้า ว่า "ความหมุนไปแห่งธรรมทั้งหลายมีสละเป็นต้นนั้น ยังมือตราบใด ความหมุนไปแห่งอวิชชาก็ยังมือตราบนั้น ดังนั้น ถ้าภารกิจเป็นอัน เชื่อมเข้ากับบาบว่ามีอวิชชา สงบจบา อีกแล้ว เพราะเหตุนัน ธรรม ๑๒ เท่านั้น โดยนำส่งปธรรมมีโอคะเป็นต้นนั้นแหละเข้าเป็น อันเดียวกันกับธรรมะเฉย พึงทราบว่าเป็นองค์แห่งปฏิสนธบาป วินิจฉัยโดยกำหนดองค์ทั้งหลายในปฏิสนธบาปนี้ บันทึก พิพิธารบังคลาomานี้ ประกาศ ๑ นี้เป็นเพียงสังเขปกตาในปฏิสนธบาปธรรมนี้ ส่วนความ (ต่อ ไป) นี้ เป็นวิกาการ *3 [แก้ทอวชฌา โดยปริยาย (ทาง) พระสูตร ความไม่รู้ในฐานะ ๗ มีคำเป็นต้น ชื่อว่าอวิชา โดยปริยาย (ทาง) พระอภิธรรม ความไม่รู้ในฐานะ ๘ กับฐานะมปุพพันธะ (เงื่อนได้) เป็นต้น ชื่อว่าอวิชา สุมพระบาลี ว่า "ในธรรมเหล่านัน อวิชชาเปนไบน ? ความไม่รู้ในคุณ ? ล ฯ ไม่รู้ในทุกข์ในโรคามนี้ปัญญา ความไม่รู้ในบุพพันตะ (เงื่อนได้) ความไม่รู้ในอปนะตะ (เงื่อนไข) ความไม่รู้ในปุปพันตปะรันตะ (ทั้งเงื่อนไขทั้งเงื่อนไขปลา) ความไม่รู้ในธรรมทั้งหลายทั้งที่เป็น ส. สภา. ๑๗/๒๕๓.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More