ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมกรมเปล่า ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้า ๒๑๕
สัมมนาส่งกับประไดด้วย ธรรม (๒) นี้ ท่านสงเคราะห์ด้วยปัญญา
ขั้น "ดังนี้"
เพราะในธรรมนั้น ธรรม ๓ มีสัญลักษณ์เป็นต้น เป็นศิลแท้
เพราะเหตุนี้ ธรรม ๓ นั้นท่านจึงสงเคราะห์ด้วยสติสันธ์ โดย
ความมีชาติเหมือนกัน
ก็แสดงในใบลานี้ ท่านทำนึกไว้โดยภูมิจนจะว่า "สัลลคุณเณ"
ก็จริง แต่ก็พึ่งทราบเนื้อความโดยเป็นกรุณาจน (คือเป็นสัลลคุณเณม)
เกิด-
ส่วนในธรรม ๓ มีสัญลักษณ์มาเป็นต้น สมาชิกออแนบแน่น
โดยความเป็นหนึ่งแน่นในอารมณ์โดยธรรมดาของตนได้ ต่อเมื่อวิริยะ
ทำกิจคือประคอง (คิด) ไว้สำเร็จ และสติทำกิจคือไม่พ้นเพื่อนไป
ให้สำเร็จ (สมาธิ) เป็นธรรมไร้บูรณา (ดังนั้น) แล้ว จึง
อาจ (แน่นแน่นได้)
(ต่อไป) นี้เป็นอุปมาในธรรม ๓ นั้น เหมือนอย่างว่าในสหาย
คนผู้เข้าไปสู่ภูแผ่นดินด้วยประสงค์ว่าจะแผ่นดิน นักขัดยุด
ผู้หนึ่งเห็นต้นอัปปโมดลากงาม ก็เฝือมือขึ้นไป แต่ก็ไม่ถึง คนที่
๑. จุดทัลสูตร ม. ม. ๒/๔๕๔
๒. จำนวนบานท่านนิยมว่า "สงเคราะห์ด้วย.." แต่ป่ะจุดรงนี้ในฉบับที่ท่านพบ
เป็นรูปสัทวิทธินพล่า ใน... ท่านจึงบอกอยู่ว่าแน่นั้น นำสังเกตว่าโบราณาจารย์ท่าน
เคารพพระปฐมกีน ไม่กล้าแม้แต่จะบอกว่าประสิคนเคลื่อนไหว แต่ในฉบับบงของเรา
เป็น สลาคุณเณน สมาชิกบุญเณน ปฏิญาณบูรณสุข เรียบร้อยแล้ว จะเป็นนามแต่เดิม
หรือท่านผู้ชำระภาคหลังเก็บไม่ทราบ ส่วนจำนวนไทยกลับนิยมพูดว่า "สงเคราะห์
ใน..."