ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วัฒนธรรมเปล่าก ๓ ตอนที่ ๑ หน้า ๓๗๖
[สีสัพพุททานเป็นปัจจัยแห่งภาพทั้งสาม]
บุคคลลือกผู้นั้นเห็นว่า “อันความสุขอ่อนซึ่งความเต็มเปี่ยมแก่”
บุคคลผู้นี้สวรรค์พรทนี้ให้บริบูรณ์ในภูมิแห่งความสุขตามใน
รูปและอรูปแห่งในแห่งหนึ่งดังกล่าว” ดังแล้วก็ทัรกรรมที่ไปกันได้กับความเห็นนั้น ด้วยอำนาจสีสัพพุทธาน
กรรมนันเป็นกรรมภาพ ดังทั้งหลายที่เกิดเพราะกรรมนันก็
เป็นอุปาทิของบุคคลนั้น ส่วนสัญญาณเป็นต้นก็รวมอยู่ในนั้น
เหมือนกัน
แม้สีสัพพุทธาน ก็นเป็นปัจจัยแห่งภาพทั้งสามอันมีแตกต่างกัน
(หลายประเภท) พร้อมทั้งท้องที่อยู่ภายในดังนี้ ดังนี้
วิจัยโดยประการที่ส่งไรเป็นปัจจัยของสิ่งใด ในบทนี้ พังทราบ
ดังกล่าวมานี้
[อะไรเป็นปัจจัยของอะไรรายใด]
หากถามว่า “ก็ในบทนี้ อุปาทานอะไรเป็นปัจจัยของภาพอะไร
อย่างไร” ดังนี้ไซร้ คำแก้พิสูจน์ว่า
[กาทาสังขปปัญญา]
บัณฑิตพึงทราบว่า อุปาทานเป็นอุปนิสัยปัจจัย
แห่งรูปภาพและอรูปภาพ อันนี้ มันเป็นปัจจัยแห่ง
กามภาพโดยปัจจัยทั้งหลายมีสหชาติปัจจัยเป็นอาทิ
[ขยายความปัจจัยน้อย]
ขยายความว่า อุปาทานทั้ง ๔ อย่างนั้น เป็นปัจจัยประเภทเดียว