วิถีธรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๑ : หน้า 95/405

ประโยค - วิถีธรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า 94 ธรรมใดอ้อมประทานร้ายอยู่เอง เหตุนี้ เจตสิกธรรมนันจึงชื่อโทษ (แปลว่าสรรธรรมประทานร้าย) นัยหนึ่ง ธรรมชาตินันนั้นอันอัน ประทานร้ายเท่านั้น จึงชื่อโทษ (แปลว่าสรรธรรม) โทษนั้น มีความดูเป็นลักษณะ ดังอธิษฐานที่ถูกดี มีความ พลังผ่านมาเป็นรส ดังอธิษฐานคือกฤกษ์ นั้นหนึ่ง มีอันผื่ออาศัยของตน เสียเป็นรส ดังไฟฟ้า มีความประทุษร้าย เป็นปัจจุบัน ดังนี้ศึก ได้โอกาส มีอามาต วัตถุ (เรื่องที่จะให้เกิดความตาย) เป็นปัจจัยฐาน โทษนั้น บัญัติเเนวเป็นเหมือนน้ำอุตุน่ะครับด้วยอภัย ฉะนั้น [อิสสา] ความประพฤีงหวง ชื่ออิสสา (ริยา) อิสสา นั้นมี ความพยายามไม่ได้ล่าความดี (ความได้) ของคนนี้เป็นลักษณะ มีความ ไม่นิคุณด้วยในสมบัติของผู้อื่นนั้นแหละเป็นรส มีความเนื้อน่าหน้า สมบัติของผู้อื่นนั้น เป็นปัจจุบัน มีสมบัติของผู้อื่นเป็นปัจจัยฐาน อิสสานี้ บัญัติพึงทราบว่า เป็นส่งโวยชน(เครื่องผงมัดจิต) [มัจฉะยะ] ความตระหนี่ ชื่อว่า มัจฉะยะ มัจฉะยะนั้น มีการปิดซ่อน สมบัติทั่งหลายของตนที่ได้มาแล้ว หรือที่จะพึงได้ตามไว้เป็นลักษณะ มีความทนุไม่ไต่ความที่สมบัติทั้งหลายของคนนั้น จะเป็นของทั่วไปไปกับ คนอื่น ๆ เป็นรส มีความสัยเป็นปัจจุบัน นอกจากนี้ มีความเป็น