วิธีมิจฉรมเปนง ตอน ๑ - หน้าที่ 258 : หน้า 259/405

ประโยค - วิถีมิจฉรมเปนง ต ตอน ๑ - หน้าที่ 258 ส่วนว่าจะโดยพิศดาร ในสงฆาราหลันี้ สงฆารัง ๓ ได้แก่ เจดนา ๒๕ คือ บุญญาธิสังฆได้แกเจดนา ๑๓ คือ เจดนาเป็น กามาวจรศก ๔ อันเป็นไปด้วยอำนาจกลัวมานศกเป็นต้น และ เจดนาเป็นรูปวาจรกล ๕ อันเป็นไปด้วยอำนาจวางอย่างเดียว อนุญฺญาติสังฆได้แก่เจดนาเป็นอุกฺค ๑๒ อันเป็นไปด้วยอำนาจ อุกฺคมีปาณาติยามเปนตัน อนุญฺญาสิ่งสังฆ ได้แก่เจดนาเป็น ครูปาวรศก ๔ อันเป็นไปด้วยอำนาจวานเหมือนกัน ส่วนในสงฆารือ ๓ กายสัญจดนา ( ความจงใจแสดงออกทา กาย) เป็นกายสังฆ วีสัญจดนา (ความจงใจแสดงออกทางวาจา) เป็นวจีสังฆ มโนสัญจดนา (ความจงใจแสดงออกทางใจ) เป็น จิตสังฆา ตกนะ นี้ ท่านกล่าวเพื่อแสดงความเป็นไปแห่งอิสรังฆ ๓ มิคญฺญิสังฆารเป็นตันทางวาสา ในขณะพยายามทำกรรม จริงอยู่ เจดนา ๒๐ ถ้วน คือความวาจจดนา ~ อนุญฺญาสิ่งสังฆ ๒ อันยัง กายวิญฺญูให้ตั้งขึ้นเป็นไปทางกายวาจา ได้ชื่อว่าสังฆา เจดนา เหล่านั้นแหละ ที่ยังวิญฺญูให้ตั้งขึ้นเป็นไปทางวาจา ได้ชื่อว่า วิสังฆา แต่อนุญฺญาเจดนา (เจดนาในอภญฺญา) ไม่เป็นปัจจัยแห่งวิญญาณ องค์ต่อไป เพราะฉะนั้น ท่านจึงไม่ถือเอาในว่า กาย---วิสังฆารนี้ มหาภูติจั้งปัญหาหนึ่งว่า เหตุใด อภญฺญาเจดนา จังไม่เป็นปัจจัยแห่งวิญญาณ อภญฺญาเจดนา ก็เป็นกุศลและวิบากมีใช่หรือ ? แล้วท่านก็อตอบเองว่า จริง แต่ความ ที่อภญฺญาเจดนาเป็นกุศลและวิบากนั้น ท่านกล่าวโดยความที่อภญฺญาเจดนา นั่น เป็น