ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- วิกุทธิมรรคแปล ภาค ๓ ตอน ๑ หน้า ที่ ๕๙
อุคฆล ในกาลนั้น อเหตุคุมโนวิญญาณธาตุที่เป็นวิบากแห่งอุคฆล ดวง ๑ ย่อมทำกรรม กรรมมินิจิ และคณินิมิตอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เข้าไปปรากฏในกาล (ใกล้) จะฆ่าแห่งสัตว์เหล่านั้น เป็นอารมณ์ เป็นไปด้วยอำนาจปฏิสนธิ และ
ความเป็นไปแห่งวิบากวิญญาณ ๑๕ ดวง ด้วยอำนาจปฏิสนธิบันฑิตพึงทราบดังกล่าวมาในวิญญาณขันธ์นี้ เป็นอันดับแรก (ในอากาศ ๑๔)
[๒. วังค]
ก็แล้ว เมื่อปฏิสนธิวิญญาณดับ (คือทำกิจเสร็จ) แล้ว วิญญาณชื่อวังค อันคออติดตามปฏิสนธิวิญญาณนั้น ๆ อยู่ อันเป็นวิบากแห่งกรรม นั้น ๆ อย่างเดียวกับปฏิสนธิวิญญาณ นั่นเอง อันเป็นเช่นนั้น (คือเป็นเช่นเดียวกันกับปฏิสนธิวิญญาณ) ในอรมณ์ (มีกรรมเป็นต้น) นั่นแหละอ่อน เป็นไป เมื่ออัดกลั้น (คืออัด) อันเป็นเหตุ ยิงความสิ้นต่อ (แห่งวังค) ให้กองกลืน (คือให้วังคงลดไป) ไม่มี วิบากวิญญาณนั้นอ่อนเป็นไปในกาลทั้งหลายก็ลงสู่ความหลับเป็นต้น แห่งคนอุ้มฝัน โดยอาการ (สีตอ) คือเป็นเช่นนั้นอีกแล้วก็เป็นเช่นนั้นอีกล่ำ ๆ จะนับประมาณ (จำนวนจิต) ก็ได้โดยแท้ ดังกระแส น้ำ จะนั่นแล
ความเป็นไปแห่งวิบากเหล่านั้นแหละ แม้ว่าช่องแห่งวิญญาณพิพากษาดังกล่าวมาจะนี้