วิถีธรรมเริ่มแปลกกว่า ตอน ๑ : หน้า 236/405

ประโยค - วิถีธรรมเริ่มแปลกกว่า ตอน ๑ - หน้าที่ 235 จักมีแต่ไหนเล่า คำว่า "ด้วยยบทั้งสอง" เป็นต้น ความว่า ความถูกต้องนี้คือ มัชฌิมาปฏิปทา (ทางกลาง) ความเละเสียว่าจะ "ผู้เป็นนั่น ผู้ นั้น ได้รับผล (คือใครทำใครได้เรื่อยไปไม่มีจบสิ้น)" ความเละเสียว่าจะ ว่า "คนอื่นทำ คนอื่นได้รับผล (คือคนหนึ่งทำ คนหนึ่งได้)" ความ ไม่มีมั่นในบางของท้องถิ่น ความไม่ล่วงเลยเสียละยสมัญญา (คือชื่อ คนและสัตว์สิ่งของที่ชาวโลกลิขิตรู้กัน) เป็นคำทรงแสดงด้วยคำว่า ปฏิวาสมานหมดทั้งคำ เพราะธรรมมัน ๆ เกิดขึ้นโดยไม่ดีด (คือไม่ เว้น ?) ความสับสนกับความพร้อมเพรียงแห่งปัจจัยนี้ ๆ นี่เป็นความหมายของคำเพียงแต่ว่า "ปฏิวาสมาน" เท่านั้น ส่วนว่ามแบบที่พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงแสดงปฏิวาสสมาน ได้ทรงวางไว้โดยยาก "อคุชปุญฌา สุขาโร - สังสารทั้งหลายนี้เพราะ ปัจจัยคืออวิชฌา" เป็นคำนี้ใด บัญฑิตเมื่อจะทำสงครามความแห่ง