การศึกษาเกี่ยวกับปัญญาในวิทยาธรรม : หน้า 7/405

ประโยค - วิทยาธรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า 7 [ปัญญา ๒] ในส่วนแห่งปัญญาที่เป็น ๒ อย่าง (เมื่ออธิบายดังนี้) (ในทุกข์ที่ ๑) ปัญญาเป็น ๒ อย่าง โดยเป็นโลภิคะ และโลภครัง ดังนี้คือ ปัญญาที่สัมปุญญด้วยโลภิมรรเป็นโลภิคปัญญา ปัญญาที่ สัมปุญญด้วยโลภุตรธรรมรร เป็นโลภิคปัญญา ปัญญาที่ ในทุกข์ที่ ๒ ปัญญาที่เป็นอารมณ์แห่งอาสะทั้งหลาย (คือสนับ สนุนอาสะ) เป็นสาวติปัญญา ปัญญาที่ไม่เป็นอารมณ์แห่งอาสะ เหล่านั้น (คือไม่สนับสนุนอาสะ) เป็นอนาวะปัญญา ก็ปัญญา ๒ นี้ โดยเนื่องความก็เป็นโลภิคปัญญาและโลภุตรปัญญาบัญนเอง นัยแม้ใน สาวทุกข์อื่นเช่นว่า ปัญญาที่ประกอบกับอาสะ เป็นสาวติปัญญา ปัญญาที่ไม่ประกอบกับอาสะ เป็นอนาวะปัญญา ดังนี้ก็อดี ก็ดูอันนั้น (คือ โดยความก็เป็นโลภะโลภุตรเหมือนกัน) ดังนี้ ปัญญาเป็น ๒ อย่าง โดยเป็นสาวติและอนาวะ ในทุกข์ที่ ๓ ปัญญาเป็น ๒ อย่าง โดยเป็นนามวัฏฏะนะ และรูปวัฏฏะนะ ดังนี้ คือ ปัญญาในการกำหนดครูปบัณฑ์ ๔ แห่ง ภิกฌูใดจะร่ม (ดำ) วิปสานอันใด ปัญญาอันนี้ เป็นนามวัฏฏะนะ- ปัญญา ปัญญาในการกำหนดครูปบัณฑ์ ๔ (แห่งภิกษุผู้นั้น) อันใด ปัญญา อันนี้ เป็นรูปวัฏฏะปัญญาในทุกข์บาาปปัญญา ในทุกข์ที่ ๔ ปัญญาเป็น ๒ อย่าง โดยเป็นโลมมัสสกะคระ และ อุบากาขสกะตะ ดังนี้คือ ปัญญาในกามวารกฤตลิต ๒ คง และใน มรรคจิตที่เป็นไปในอุตถวนา โดยปัญญากมน์ ๑ คง เป็นโลมมัสสกะคร-