วิภาวดีรณ์เปล่าภ ค ต ตอน ที่ 326 วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 327
หน้าที่ 327 / 405

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงวิญญาณทั้ง ๓ ในบริบทของวัตถุกาลและปฏิสนธิ พร้อมสอบถามถึงบทบาทของอนุญาญาสังขารในการเป็นปัจจัยในรูปพนัง และการจัดการกับความไม่ปรากฏในพรหมโลกและเทวโลก นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความเกี่ยวข้องกับกามาวจรภพที่มนุษย์มีสิทธิ์ในการเข้าใจอนุญาธรรมและหลักการในการกำเนิด

หัวข้อประเด็น

-วิญญาณในวัตถุกาล
-อนุญาญาสังขาร
-การปฏิสนธิ
-กามาวจรภพ
-ความไม่ปรากฏในพรหมโลก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- วิภาวดีรณ์เปล่าภ ค ต ตอน ที่ 326 วิญญาณทั้ง ๓ ทั้งในวัตถุกาลและในปฏิสนธิ ส่วนในศุกติ- ถามภาพ อนุญาญาสังขารเป็นปัจจัยโดยส่วนสองอย่างนั้นแห่งแหละ แก่ศุภวิญญาณทั้ง ๓ นั้นในวัตถุกาลได้เหมือนกัน(แต่) ไม่ เป็นในปฏิสนธิ ในรูปพนังนี้เป็นปัจจัยโดยส่วนสองอย่างนั้นแหละ แห่งวิภาพวิญญาณ ๔ ในวัตถุกาล (แต่) ไม่เป็นในปฏิสนธิ ก็แค่ ว่าความที่อนุญาญาสังขารเป็นปัจจัยในรูปพนัง เป็นโดยได้เห็นรูปที่ ไม่น่าปรากฏนะได้ยินเสียงที่ไม่น่าปรากฏในนามวรรณภาพ เพราะ ว่าในพรหมโลก อันสิ่งที่ไม่น่าปรากฏทั้งหมดมิฐี่ไม่ปรากฏ เป็นฉันหมีไม่ แมในนามวาจเทวโลกก็อย่างนั้น ส่วนอนุญาญาสังขาร เป็นปัจจัยโดยส่วนสองอย่างนั้นเหมือนกัน แห่งวิภาพวิญญาณ ๔ ในรูปพนัง ทั้งในวัตถุกาล ทั้งในวัตถุกาละในปกิสนธิ ส่งจากลันนี้เป็นปัจจัยแห่งวิญญาณเหล่าไร ด้วยอำนาจ แห่งปฏิสนธิและเปลตในภพทั้งหลาย และมันเป็นปัจจัยด้วยการใด พิงทราบด้วยประการนั้น ดังกล่าวมานี้กอน แมในกำเนิดเป็นต้น ก็พิงทราบโดยนัยนั้นเหมือนกัน (ต่อไป) นี้เป็นคำสั่งแจ้งข้อสำคัญในกำเนิดเป็นต้นนั้น ตั้งแต่ต้นไป - กามาวจรภพที่ว่านี้ ต้องหมายถึงมนุษย์โลก เพราะเทวโลกท่านว่าไม่มีอนุญาธรรม การที่พรหมได้ประณิธานในโลกอื่นนี้ เห็นพอเทียบได้กับพระในวัดได้ประสบ อนุญาธรรมในหมู่นี้ เช่นได้เห็นหรือได้ยินชาวบ้านข้างวัดดีทอกนเป็นต้น ส่วนที่ว่าเทวโลกไม่มีอนุญาธรรมนี้ มา ณ ตอนนี้ไม่อทยอมให้ทั้งหมด ท่านว่านั่น เป็นแต่ 'ส่วนมาก' แต่ที่จริงชาวเทวโลกอาจมีอำนาจอนุญาธรรมได้ เมื่อถึงกาล จะอุต ย่อมมีบุญมิปรากฏจันันดาโลหิตเดียวกัน นั่นเองอนุญาธรรมนี้เอง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More