วิถีทิฏฐิมรรคเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๕ : หน้า 256/405

ประโยค - วิถีทิฏฐิมรรคเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๕۵ ทั้งสองอย่างนั่น) มี ๔ อย่าง และ ๕ อย่าง โดยเน้นด้วยกำเนิดและคติ" แม่ความมืออย่างต่างๆ มืออย่างเดียวเป็นต้นแห่งองค์ที่เหลือมีสะ เป็นอาทิ ก็.phีทราบโดยนัย (ที่กล่าว) นี้เทอม วิถีฉัชโดยอย่างต่าง ๆ มืออย่างเดียวเป็นต้น ในมาสังปุกสมบา นี้ พึงทราบดังกล่าวามนะนี้ ประการ ๑ [โดยกำหนดองค์] ข้อว่า และโดยกำหนดองค์ทั้งหลาย มีวิธีฉัชว่า ก็ใน ปฏิจสมุปบาทธรรมทั้งหลายนี้ ธรรมโลกะเป็นต้น พระผู้พระภาคเจ้า ตรัสเพื่อแสดงความไม่ขาดตอนแห่งภาคจัง (วงล้อแห่งภาค) เพราะ ธรรมีโลกะเป็นดังนั้น ย่อมมีแก่คนเลวภูฏครู และมณะจะกระทบ เอา ดังที่ตรัสไว้ว่า "ดูถูกภูกิยผุ่งหลาย บุญชนผุ่งไม่ได้ล้น เป็นผูก เป็นผูก ๗ ที่น่กล่าวว่าโดยนัยแก่อัปภาพรูปในข้อนี้กล่าวหน้า ๒๔ ความว่ากับภูติ รู้รูป และเสียงอันไม่มาถึงตัว คืออยู่ห่างตัวได้ เพราะท่าศัยของอัศจุโลตะ และท่าศัยของ รูปเสียงนั้นไม่ติดกัน ส่วนมานชีวิหาและกาย รับได้โดยอารมณ์คือ กลิ่น รส โภคุ์พะ ที่มาถึงตัวเข้า เพราะท่าศัยของกลิ่นรสโภคุ์พะคือลอยค่ายที่อัศจุโยมนะวิหาร และมานะวิหาเกิดเป็นกลิ่นสิโรฏิท้องบังคับของได้เอง ส่วนธรรมารมณ์ที่กระทบมานะ- ฉะนะนั้น จะอ้างใกล้หรือไกลแต่ไม่ออก มานะตะนะ จึงเรียก โนภโคจ เ ไม่เหมอนที่ กล่าวแล้วทั้งสองอย่าง ๒. มหากิฏฐิช่วยขยายอย่างต่าง ๆ จนครบ เช่นว่า ผลสะ มีอย่างเดียวโดยสภาวะสัมผัส และโดยเป็นโลลึกะหรือสาละเป็นต้น มี ๒ อย่าง โดยเป็น สหกูฐ อหกูฐ มิติ อย่าง โดยเนื่องด้วยภาพ ๓ และสัมปโยคกับวาทนา ๑ และเป็น อหกูฐ ทุกๆกูฐา ติหกู : มี ๔ และ ๕ อย่าง โดยกำเนิดและคติ ฯลฯ