ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค~ วิถีกิริยวรรณแปล ภาค 3 ตอน 1 - หน้า ที่ 22
[ลักษณะตา ฯลฯ ตามมิติอาจารย์]
ฝ่ายอาจารย์กล่าวว่า "ตา คือความผ่องใสแห่งฤดูรูป
ทั้งหลาย (ส่วน) ที่ยังด้วยชาตุไฟ หู จมูก ลิ้น ก็คือความผ่องใสแห่ง
ฤดูรูปทั้งหลาย (ส่วน) ที่ยังด้วยชาตุชม ธาตุคู่ และธาตุนำ (ตาม
ลำดับ) กาย ก็คือความผ่องใสแห่งฤดูรูปทุกอย่าง (เสมอกัน)"
อาจารย์อีกพวกหนึ่งกล่าวว่า "ตา คือความผ่องใสแห่งฤดูรูปทั้ง
หลาย(ส่วน) ที่ยังด้วยไฟ หู จมูก ลิ้น กาย คือความผ่องใสแห่ง
ฤดูรูปทั้งหลาย (ส่วน) ที่ยังด้วยโรม (คืออากาศ ?) ลม น้ำ และดิน
(ตามลำดับ)"
อาจารย์หล่านั้น น่าบอกให้นำชักพระสูตรมา (อ้าง) ท่านจึก
ไม่พบพระสูตรเป็นแน่แท้ทีเดียว
ยังอาจารย์กล่าวว่า (ช่วย) อ้างเหตุในคำของเกจอาจารย์ที่กล่าวมา
นั้นว่า "เพราะฤตทั้งหลายมีฤดูไฟเป็นต้น อันสิ่งนี้เป็นคุณมีรูเป็นต้น
ต้องช่วยอนุเคราะห์" อาจารย์พวก (นี้) นั่น บัณฑิตกล่าวว่า (ด้าน)
ได้ว่า "ใครก็ตามกล่าวดังนี้ว่า สภาพะมีรูเป็นอากัปเป็นคุณแก่อาจฤดูมิค
่าว่า
มหิติว่า เกจอาจารย์กล่าวอย่างนี้ ได้แก่เกียรลวงพวกในกายมหาสังฆะ และ
ว่าพระอรหรรธรรมเป็นตัวตั้งที่กล่าวว่า "ฤดูไฟยิ่ง (คือมวลา) ในภ า ธาตุ
ดินยิ่งในบุญ ธาตุน้ำยิ่งในฉัน ธาตุทุกอย่างเสมอกันในภาย (จึงทำให้เห็นให้ได้ยินได้
กลั่นได้รสได้สัมผัส) ส่วนอีกพวกหนึ่งว่า "ไฟยิ่งในภาย โพร่งในบุญ ลมยิ่งในบุญ
น้ำยิ่งในฉัน ดินยิ่งในกัน" แล้วยังมีอีกพวกหนึ่งช่วยอ้างเหตุว่า "ไฟคืออัปะ อัน
รูปคือแสงสว่างต้องช่วยอนุเคราะห์ ลม เสียงอนุเคราะห์ ดิน กลิ่นอนุเคราะห์ น้ำ คือ
เทพร สัญญะอนุเคราะห์"
ลักษณะอย่างท่านพวกนี้ชอบถาม แต่คำอาจารย์ธรรมธรมนี้ท่านค้านนึงนั้น ฟังของท่าน
เข้าใจยากนักหน่อย