วิชาธรรมะแปล: ความเข้าใจเกี่ยวกับมิจฉาทิฐิ : หน้า 91/405

ประโยค - วิชาธรรมะแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า ๙๐ มิจฉาทิฐินี้ บันฑิตพึงเห็นว่า เป็นบรมวัชชะ (โกหงอย่างยอด) [อุทิฐจะ] ความที่อดีฟังชั้น ชื่ออุทิฐจะ อุทธิจจะนั้นมีความไม่สงบรร เป็นลักษณะ ดูด่านกระเพื่อมเพราะถล่มกิฉะ จะนั่น มีความไม่หยุดนิ่ง เป็นรส ดูจริงและผืนผ้าคลอบกะบัดเพราะละล้ม ละนั่น มีอากร หมุน (กระจัดกระจาย) ไป เป็นปัจจุบัน คุณถ้าอันฟูกระจาย เพราะถูกน้้ำด้วยก่อนหนน. จะนั่น มีความทำในใจโดยไม่แนบแน่นในเพราะความไม่สงบลงแห่งใจเป็นปฏิฆาน อุทิฐจะนี้ บันฑิตพึงเห็นว่าเป็นความชัดส่าย (ไปมา) แห่งจิต อถูกสังขารที่เหลือ พึงทราบโดยที่กล่าวแล้วในถูกสังขาร เกิด ด้วยว่า ความเป็นอุกกูลและความเป็นเทคลิกธรรมแความทรามด้วย ความเป็นอุกกูลเท่านั้น เป็นความแหลกของมันจะถูกสังขารเหล่านั้น [ส่งสารอะไรมาส่งไปบอกอุกกูลวิญญาณดวงไหน] ส่งสาร ๑๓ ดังกล่าวมานี้ พึงทราบว่าถึงความสมบูรณ์ของอุกกูล-วิญญาณดวงที่ ๑ (ในโลงมล_) คืออุกกูลที่เป็นโสมสนัสตร คำอุทิฐจะสมบูรณ์ อส่งสารที่สมบูรณ์กับอุกกูลวิญญาณ ดวงที่ ๑ (นี้) เป็นฉันใด แม่ที่สมบูรณ์กับอุกกูลวิญญาณดวงที่ ๒ ก็เป็นฉันนั้น ส่วนว่า ความต่างในอุกกูลวิญญาณดวงที่ ๒ นี้ คือ · เอตโส อุกกูลวิญญาณสีภิก... ประฌุในมหาสุภา... อุกกูล... เห็นว่าข้าถึงว่า จิงเปลาม่านทาน