ประโยค - วิชาธรรมมรรคเล่ม ๓ ตอนที่ ๑๐๘
สมาบัติกี ลักษณะเฉพาะ (ว่าเทวนาอีกฝ่าย) โดยปรโยทยตรงกันข้าม
ความเป็นเวทนาหายละเอียดด้วยอำนาจแห่งบุคคล พึงทราบ
โดยนัยดังกล่าวนี้
ส่วนว่าโดย โลเกะ และ โโลกุตระ เวณาที่เป็นไปบ่อสะวะ
เป็นโลเกยมาน เวณที่เป็นไปบ่อสะวะนั้น หยาบกว่าถวานอัน
หาอสะวะไม่ได้ เพราะเป็นเหตุเกิดอสะวะ เพราะถือต้องล้อม โอมหะ เพราะ
เกือกูลเกียวะ Because the old man is tired ihmisä because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
เกือกูลเกียวะ because the old man is tired because
โดยปรโยทยตรงกันข้าม
ความเป็นเวทนาหายละเอียดด้วยอำนาจแห่งกสิณและโลเกะ
พิงทราบโดยนัยดังกล่าวนี้
[หยานะละเอียดเป็นส่วน ๆ อย่าให้ไปกัน]
ความปนจะกันด้วยอำนาจแห่งชาติเป็นต้น ในความหมายฯ ละเอียด
ตามที่กล่าวมานั้น บัญฑิตพึงกันเสีย (อย่าให้ไปกัน) เพราะว่า
เวทนาที่สมบูรณ์ด้วยอำนาจอันเป็นอิทธิวิเศษ แม้จัดเป็น
เวนาถที่สมบูรณ์เพราะเป็นอัพยากฤติ โดยชาตินั้น
อันมีสภาพเป็นดังนี้ สมพระบาลว่า “อัพยากฤตเวทนาเป็นนทนา
ละเอียด ทุกขเวทนาเป็นนทนาหยาบ เวนาบของผู้มาไม่ได้เข้ามาบัติเป็น