วิจารณ์ธรรมเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑๒๔ : หน้า 125/405

ประโยค - วิจารณ์ธรรมเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑๒๔ อายตนะ ธาตุ นิเวศ อายตนะนิเทศ อายตนะ ๑๒ คือ จักวายตนะ รูปวายตนะ โสตายใน สัท ทายตนะ มานายตนะ คันนายตนะ จีหายตนะ สัทายตนะ โพชฌงพายตนะ มานายตนะ ถิมายตนะ ชิวหายตนะ รายตนะ กายายตนะ วิจารณ์ในอายตนะเหล่านี้ บังคติพิพากษาราบ โดยอรรถ และ โดยลักษณะ โดยความมี เพียงนั้น โดยลำดับ โดยสังเขป โดยพิสดาร อันนี้ โดยเป็นสิ่งพึงเห็นด้วยแล [โดยอรรถ] [แยกออกสุขเป็นต้น] ในบทเหล่านี้ ว่าโดยอรรถ แห่งศัพท์ ที่แปลกกันก่อน ธรรมชาติโดยอธิบาย เหตุนี้ ธรรมชาดนั้นจึงชื่อ จักฯ ความ (แห่งศัพท์จุกๆ-เห็น) ว่า ย่อมยินดี (ลิมรส) รูป และย่อมบอก (ให้รู้) รูป ส่งให้ย่อมแสดงสี เหตุนี้ ส่งนั้นจึงอรู่ป ความ (แห่งศัพท์ รูปดี-แสดงสี) ว่า รูปไม่ึฎ่งความเปลี่ยนสื่่อมประกาศความในใจ- ธรรมชาติโดยอธิบาย เหตุนี้ ธรรมชาดนั้นจึงชื่อ โสตะ ส่งใด ถูก (ปัจจัยของตน) เลือก (ส่ง) ออกไป เหตุนี้สิ่งนั้นจึงชื่อ สัททะ