ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- วีดิทิมอรเเปลก ด ตอน 1-หน้าที่ 105
[เวทนาวิภาค]
กี่แล รูป (ได้ชื่อว่าวปะลั้นซ์ เพราะเข้าถึงความ(รวมเข้า)
เป็นกองในรูปใบลักษณะได้) ฉันใด แม้ว่านานเป็นต้นก็ได้ชื่อว่าขั้นอิ
มีเวลานานขึ้นเป็นอาทิตย์ เพราะเข้าถึงความ (รวมเข้า) เป็นกอง ใน
ลักษณะทั้งหลายมีเวทิตลักษณะ(ลักษณะทีร่วสวยสม) เป็นตัน
ได้ ฉันนั้น ด้วยขึ้นชื่อว่า ขันธ์ทั้งหลายมีเวลานานขึ้นเป็นอาทิตย์ จะ
เป็นอื่นไปจากเวลานเป็นต้นหาไม่
ส่วนว่า ในการจำแนกโดยกาลสมัยถือเป็นต้น ในเวลานี้
พึงทราบความเป็นอิทธิ อนาคต และปัจจุบันแห่งเวลานา ด้วยอำนาจ
สันติ และด้วยอำนาจจะ เป็นต้น
ในสันติและขณะจะเป็นต้นนั้น ว่าดโดยสันติ เวทนาที่น้องอยู่
ในวิจิติตนึ่ง ชวนจิตนึ่ง และสมาธิตนึ่ง และรวมที่เป็นไป
โดยประกอบอยู่อย่างเดียว เป็นปัจจุบัน เวทนาในกาล
ก่อนคนั้น เป็นอิทธิ เวทนาในกลาภายหลังนั้น เป็นอนาคต
ว่าดโดยจะเป็นต้น เวทนาที่น้องอยู่ในนอนะ ๑ และเวลานี้
กำลังทำกิจของตนที่เป็นตอนต้น ต ตอนปลาย และตอนกลาง เป็น
ปัจจุบัน เวทนาในขนก่อนนนั้นเป็นอิทธิ เวทนาในขณะภายหลังนั้น
เป็นอนาคต
ประเภทเวทนาภายในภายนอก พึงทราบโดยเป็นเวลานาภายใน
... มหาภิกษัชตัวอย่างเวลานี้ว่า ได้แก่เวลาที่ประกอบด้วยกุศลเจตสิกี่ศรัทธา
เป็นต้น อันเป็นไปแก่บุคคลผูमองดูพระพุทธรูปุ หรือฟังธรรมอยู่วัน