วิชาธรรมวิเคราะห์: โอชาต่างๆ และรูปแบบในชีวิต : หน้า 38/405

ประโยค - วิชาธรรมวิเคราะห์ ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า ที่ 37 สัตว์ทั้งหลายยังชีวิตให้เป็นไปได้ด้วยโอชาใด คำว่า กวังการาหารนี้ เป็นชื่อแห่งโอชานั้นแล รูปที่มาจในสมัยนี้เอง [อุปาทายรูปเพิ่มเต็มตามมติอาจารย์] แต่ในอรรถถาถา ท่านนำเอารูปอื่น ๆ อีก (มากกว่าเพิ่มเต็มไว้) อย่างนี้คือ "พรมป" (รูปคือกำลัง) สมรูป (รูปคือความสมบูรณ์) ชาตรูป (รูปคือความเกิด) โรคูโร (รูปคือโรค) และตามมติของอาจารย์ล่างพวก (อธิบาย ๑ คือ) มินิรูป (รูปคือความว่าง) ดังนี้แล้ว ชกเอาคำบาลี (ใน ขุ. สุต. ๒๕/๔๕) มากกว่า (เป็นหลักฐาน) ว่า "อรูษ มูสิก สมุทโพ นฑิติ นิราธน ตา" "พระองค์เป็นพระมูสิกผู้ตรูเลยแน่แท้ นิราธทั้งหมดหลายหมื่นก็ พระองค์ไม่" ดังนี้เป็นต้นแล้วคำว่า มินิรูปไม่เต็มอย่างเดียว เท่านั้น (แต่ด้านที่จริง แท้) ในรูปนอกนี้ โรครูปคือเป็นอันถือเอาแล้ว โดยถือชัดเจนอธิษฐาน (เป็นหลัก) ชาตรูป ก็เป็นอันถือเอา แล้วโดยถืออุจจะ และสันติ (เป็นหลัก) สมุทโพ ก็เป็นอันถือเอา ถือเอาแล้วโดยถืออาโรภุ (เป็นหลัก) และ พละรูป ก็เป็นอันถือเอา แล้วโดยถืออาโยภฤๅ (เป็นหลัก) แท้ เพราะเหตุนี้ จึงลง สันนิษฐานได้ว่า ในรูปเหล่านั้น ไม่มีรู้อื่น (แยก) เป็นส่วนหนึ่ง