สัมมาอาชว์และสัมมาสติตามพระโอโฉ : หน้า 205/405

ประโยค - วิภัทริมรณเปล ภาค ๑ ตอนที่ 204 สัมมาอาชว์นั้นแหละ ตัดโศกซะเสียได้ขาด แห่งพระโอโฉนั้น ผู้ตั้ง มั่นอยู่แล้วในภูมิแห่งศีล กล่าวคือ สัมมาอาชว์ สัมมาอาชว์นั้น อันใด วิริยะของนั้นชื่อสัมมาอาชว์ สัมมา-วายามนั้น มีการประคอง (จิต) ไว้เป็นลักษณะ มีสัมมปิธาน ๕ อันยังองค์ธรรมที่ยังไม่เกิดมีให้เกิดขึ้นเป็นต้นเป็นรส มีอผลมิจฉา-วายามะเสียได้เป็นปัจจุบัน [สัมมาอาชว์] ความไม่มีแห่งใจ อันสัมมาอาชว์ด้วยสัมมาวายามะนั้นแหละ กำจัด มิจฉา-อาชว์ออกเสียได้ แห่งพระโอโฉนั้น ผู้เพียรพยายามอยู่อย่างนั้น ชื่อสัมมาอาชว์ สัมมาอาชว์นั้นมีการตั้ง (สติ) ไว้นั้นเป็นลักษณะ มีความ ไม่เล่นเป็นรส มีการมุ่งจริดได้เป็นใจปฏิญาณ [สัมมาสติ] เอคคตาแห่งจิต อันสัมมาอาชว์ด้วยสัมมาสตินั้นแหละ ทำลายมิจฉา- สัมมาอาชว์ได้ แห่งพระโอโฉนั้นผู้มีจิตอันสติขันออดเยี่ยมรำาอยู่ย่านั้น ชื่อสัมมาอาชว์ สัมมาอาชว์นั้นมิความไม่สายไป (แห่งจิต) เป็น ลักษณะ มีอันตั้ง (จิต) ไว้มันเป็นรส มีการมิจฉา สมโธ เป็น ปัจจุบัน และ นี้เป็นนะในทุกนิจธรรมนี่ปฏิบทนเทค วิจัยฉะว่าอาชว์เป็นต้น ในอย่สงนี้ บัญฑิตพึงทราบ ดัง กล่าวมานี้