ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิชาปีมรมคราเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๓ หน้า ๓๑
รูปพระหมี่จำพวก พระหมึกิยะ เป็นดัง สันติสีสละ ๔ โดยเป็นรูป ด้วยอำนาจแห่งจักบุตละ โสดาละ ภูตาละ วัตถุกาละ และวิธีนทรานวะ กับรูปอันนี้ ๗ ย่อมปรากฏ เหตุนี้น & โดยกระจายรูปของรูปพระหม เหล่านี้ออกไป (ก็) ธรรม ๔๒ คือ (รูป) ธรรม ๕๘ โดยเป็นรูป รูปนี้ ๗ นั้นบันฑิตพึงทราบว่าชื่อว่า นามรูป อันมีเพราะปัจจัย คือวิญญาณ แต่โดยถือเอามั่งไม่ได้ถือเอาชัก (รูป) ธรรม ๒๓
ที่ชี้ขึ้นจากสันติสีสละ ๓ หมวดออกสีละ ๔ (เหลือ) ๑๕ ส่วนในภาพ เทถูที่เป็นปฏิสนธิแห่งเหล่าสัตว์โอกาปิคะกำเนิดที่เหลือคือดีดีแห่งเหล่าสัตว์สังเทสะก่ำเนิดดีดี ที่มีภาวะและมีอายตนะครบ สันติสีสละ ๙ โดยเป็นรูปและอรูปรุ่น ๓ ย่อมปรากฏเหตุนี้ โดยกระจายรูปเหล่านอกไป (ก็) ธรรม ๓๓ คือ (รูป) ธรรม ๖๐ โดยเป็นรูปปรับรูปอัน ๓ นั่นบันฑิตพึงทราบว่าชื่อว่า นามรู้อันมีเพราะปัจจัย คือวิญญาณ แต่โดยถือเอาเองไม่ได้ถือเอา ชัก (รูป) ธรรม ๕๕ (ที่ชี้นำ) จากรูปสันติสีสละ ๖ หมวดออกสีละ ๑๔ นี้ เป็นการบันฑิตย่อสูง ส่วนอย่างต่ำ การนับนามรูปนั้นมี เพราะเป็ปัจจัยคือวิญญาณในปฏิสนธิแห่งเหล่าสัตว์ผู้รับผลสันติสีสละนั้น ๆ วิลก (บวกพร่อง) ก็พึ่งทราบโดยลด ๆ ย่นลงบ้าง ขยายออกบ้าง ตามเกณฑ์แห่งสันติสีสละนั้น ๆ เกิด
๑. สันติสีสละ ๗ คือ วิญญ- วิวะ- อากุ่ง- โตะ- มานะ- วิชนา- กะทะกะ
๒. ปฐพิมพ็อดีดี ที่ถูกเป็น… ขนาน เอก…
๓. ปฐพิมไม่เป็น เสน เข้าใจว่าถูกเป็น เอต เนื่องความส่องไปอย่างนั้น