ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรัชญา – วิถีธรรมของเปลภาค ค ตอน ๑ – หน้าที่ 240
สัพตะนะ... นามรูป... วิญญาณ... สังขารมีอะไรเป็นต้นเหตุ...
สังขารมือวิชาเป็นเหตุ ฯลฯ มีวิชาชาเป็นแคนเกิด" ดังนี้มี
[เหตุที่ปรากฏในชั้นนี้]
ถามว่า ก็เพราะเหตุใดจึงทรงแสดงอย่างนี้ ? แก่ว่า เพราะ
ปฏิสมุปบาทเป็นธรรม (สมณภูมิ) มีวามงามรอบตัว และเพราะ
พระองค์ก็ทรงถึงซึ่ง (เทสานิวาส) ความงามใน (กระบวน)
เทคนิคด้วย จริงอยู่ปฏิสมุปบาทเป็นธรรมมีความงามรอบตัว จึงเป็น
ไปเพื่อแทนตลอดงิธรรมที่ถูกต้อง เพราะ (กระบวน) เทคนั้น ๆ
โดยแท้ พระผู้พระภาคเจ้าเล่าก็ถึงซึ่งความงามใน (กระบวน)
เทคนิคด้วย จริงอยู่ปฏิสมุปบาทเป็นธรรมมีความงามใน (กระบวน) เทค
นิก พระองค์จึงทรง
แสดงธรรมได้โดยเนี่ย ๆ งี้
แต่ (เมื่อว่า) โดยความแปลกกัน (แห่งเทสนานั่ง ๕) อนุโลม-
เทคนิค (การแสดงปฏิสมุปบาทโดยอนุโลม) ตั้งแต่ต้นไปจนใจ
อนุโลมเทสนั้น บันทึกพิสูจน์ว่ามันเป็นไปแก่พระองค์ผู้ทรงพิจารณา
เห็นเวไนยชน ซึ่งยังหรืออยู่ในการจำแนกเหตุแห่งวัตติ (ความหมุน
ไป) เพื่อทรงชี้แจงซึ่งวัตติ (ความหมุนไป) ตามเหตุทั้งหลายที่เป็น