ปรัชญา – วิถีธรรมของเปลภาค ค ตอน ๑ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 241
หน้าที่ 241 / 405

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้มีการพูดถึงปรัชญาและวิถีธรรมของเปลภาค โดยยกตัวอย่างเรื่องปฏิสมุปบาท ซึ่งมีความงามและเป็นธรรมที่ถูกต้อง พระผู้พระภาคเจ้าทรงสอนว่าปฏิสมุปบาทมีความสำคัญต่อผู้แสวงหาความรู้ โดยการแสดงธรรมเกี่ยวกับความหมุนเวียนแห่งชีวิตและเหตุที่ทำให้เกิดสังขารที่ต่างกัน เพื่อชี้แนะเวไนยชนในเรื่องการจำแนกเหตุของวัตติต่าง ๆ และการเข้าใจรากเหง้าของความหมุนไปในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของปฏิสมุปบาท
-ความงามในธรรม
-การจำแนกเหตุแห่งวัตติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปรัชญา – วิถีธรรมของเปลภาค ค ตอน ๑ – หน้าที่ 240 สัพตะนะ... นามรูป... วิญญาณ... สังขารมีอะไรเป็นต้นเหตุ... สังขารมือวิชาเป็นเหตุ ฯลฯ มีวิชาชาเป็นแคนเกิด" ดังนี้มี [เหตุที่ปรากฏในชั้นนี้] ถามว่า ก็เพราะเหตุใดจึงทรงแสดงอย่างนี้ ? แก่ว่า เพราะ ปฏิสมุปบาทเป็นธรรม (สมณภูมิ) มีวามงามรอบตัว และเพราะ พระองค์ก็ทรงถึงซึ่ง (เทสานิวาส) ความงามใน (กระบวน) เทคนิคด้วย จริงอยู่ปฏิสมุปบาทเป็นธรรมมีความงามรอบตัว จึงเป็น ไปเพื่อแทนตลอดงิธรรมที่ถูกต้อง เพราะ (กระบวน) เทคนั้น ๆ โดยแท้ พระผู้พระภาคเจ้าเล่าก็ถึงซึ่งความงามใน (กระบวน) เทคนิคด้วย จริงอยู่ปฏิสมุปบาทเป็นธรรมมีความงามใน (กระบวน) เทค นิก พระองค์จึงทรง แสดงธรรมได้โดยเนี่ย ๆ งี้ แต่ (เมื่อว่า) โดยความแปลกกัน (แห่งเทสนานั่ง ๕) อนุโลม- เทคนิค (การแสดงปฏิสมุปบาทโดยอนุโลม) ตั้งแต่ต้นไปจนใจ อนุโลมเทสนั้น บันทึกพิสูจน์ว่ามันเป็นไปแก่พระองค์ผู้ทรงพิจารณา เห็นเวไนยชน ซึ่งยังหรืออยู่ในการจำแนกเหตุแห่งวัตติ (ความหมุน ไป) เพื่อทรงชี้แจงซึ่งวัตติ (ความหมุนไป) ตามเหตุทั้งหลายที่เป็น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More