วิทยาธรรมราชา ภาค ๑ ตอน ๑ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 93
หน้าที่ 93 / 405

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้พูดถึงการวิเคราะห์วิญญาณดวงที่ ๓ ซึ่งมีลักษณะเฉพาะในเรื่องของมนะ ที่แสดงให้เห็นถึงความหยิ่งและความโลภ โดยอธิบายถึงการแยกแยะสังวาสในฤคฤตวิญญาณและความสัมพันธ์กับมนะในองค์การ และการรับรู้ที่ไม่ประสบความสำเร็จ รวมไปถึงความรักตัวที่เกิดจากโลภ ซึ่งนำไปสู่การสร้างความเข้าใจเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิญญาณและสนใจในธรรมชาติของมนะในแง่มุมต่างๆ

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์วิญญาณ
-ลักษณะของมนะ
-ผลกระทบของโลภ
-ความสัมพันธ์ระหว่างสังวาสและวิญญาณ
-ความรักตัวในบริบทของฤคฤต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิทยาธรรมราชา ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า ที่ 92 มนะในฤคฤต วิญญาณดวงที่ ๓ นี้ เป็นอนิยะ นี้เป็นความแปลก [มนะ] มนะนั่น มีความหยิ่งเป็นลักษณะ มีความยักษ์เป็นรส มี ความใคร่เป็นเชิงร (คืออยากเด่น) เป็นปัจจุบัน มีโลภอันไม่ ประกอบด้วยทิฏฐิเป็นปฏิฐาน มนะนี้ นัตถิตพึงเห็นว่า เป็นดั่งความมึน ในสังวาสทั้งหลายที่กล่าวในฤคฤตวิญญาณดวงที่ ๒ คือโสมนัสหรรษต ทิฏฐิอดัมูปุด สงสาร วันมิ่งจาทุกข์ ที่ เหลือพึงทราบว่าสัมปยัคฺญวิญญาณดวงที่ ๔ คือโสมนัสหรรษต ทิฏฐิอดัมูปุด สงสาร วันมิ่งจาทุกข์ ที่ ในฤคฤตวิญญาณดวงที่ ๔ นี้เล่า มนะก็คือเป็นสังวาสในจำพวกนี้เหมือนกัน ส่วนในสังวาสทั้งหลาย ที่กล่าวในฤคฤตวิญญาณดวงที่ ๕ สงสารวันทิฏฐิ ที่เหลือพึงทราบว่า สัมปยัคฺญดูก็ ๕ คืออุปบาอาสรต ทิฏฐิอดัมูปุด สงสาร และมัสังวาสที่สัมปยัคฺญดูก็ ๖ (คืออุปบาอาสรต ทิฏฐิอดัมูปุด สงสาร) ก็เหมือนสังวาสที่ สัมปยัคฺญดวงที่ ๕ แปลกันเข้าในดวงที่ ๖ นี้เป็น สังวาสและอันมิษะเป็นอนิยะ ในสังวาสทั้งหลายที่กล่าวในฤคฤตวิญญาณดวงที่ ๕ สงสารวันทิฏฐิ ที่เหลือพึงทราบว่า สัมปยัคฺญดูก็ - มหาฤคฤติยวา มนะนั่นเป็นไปล้ายฤคฤติ เพราะเป็นไปโดยองค์การ แต่มิได้เกิดในฤคฤติบาดเดียวกันกับฤคฤติ มันคือความรักตัว เพราะเหตุนี้ น้ำจึงมันมีโลภอัน ไม่ประกอบด้วยทิฏฐิเป็นปฏิฐาน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More