ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค: วิจิตรธรรมภาค ๓ ตอนที่ ๑ หน้า ๑๓๓
สุขุมรูปและนิจพาน" วิจินฉัยโดยส่งเขาและโดยพลการ บันฑิตพึงทราบดังกล่าวมา
ฉะนี้
[โดยเป็นสิ่งพึงเห็น]
ส่วนในข้อว่า "โดยเป็นสิ่งพึงเห็น" นี้ มีวิจารณ์ฉัยว่า "อยตนะ
ทั้งหลายที่เป็นสังกะตะทั้งสิ้น พึงเห็นโดยความไม่มา และโดยความไม่
จากไป จริงอยู่ อยตนะเหล่านั้น ก่อนเกิดขึ้นก็มีได้มาแต่ไหน ๆ
ทั้งเบื้องหน้าแต่เสื่อมไปมีได้ไปในที่ไหน ๆ โดยที่แท้ ก่อนเกิดขึ้น
มันยังไม่ได (มี) สภาพ เบื้องหน้าแต่เสื่อมไป มันก็เป็นสิ่งที่มี
สภาพอันแตกไปแล้ว ในท่ามกลาง (ระหว่าง) ต้านกับปลาย ก็เป็น
สิ่งไม่มีอำนาจเป็นไป เพราะมีความเป็นไปในเรื่องด้วยปัจัย เพราะ
เหตุนี้น อตนะเหล่านั้น บันฑิตพึงเห็นโดยความไม่มา และโดย
ความไม่จากไปเกิด
นียเดียวกันนั้นพึงเห็นโดยไม่มีความดำริ และโดยไม่มีความ
ขวาขยาย จริงอยู่ ความดำริอย่างนี้เองไม่มีแก๊จูและรูปเป็นต้นว่า
"โอ๋ ชื่อว่าจะญาณพึงคิดนี้ในเพราะความพร้อมเพรียงของกิจหลาย
เกิด" ทั้งจักษุและรูปเป็นต้นเหล่านั้นไม่ดำริ ไม่ถึงความขวนขวายโดย
ความเป็นทาวรรกีดี โดยความเป็นวัตถุกดี โดยความเป็นอารมณ์กดี
ปาฐะพิมพ์ไว้นี้เป็น นิคเนโต เข้าใจว่า ลาดเคลื่อน ที่ерเกิดเป็น นิค…