ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมกลบกลมเปล่า คำ ตอนที่ 1. หน้าที่ 373
ไม่ควรถือเอา แต่ควรถือว่า "ภาพทั่งปวงอ่อนมีได้เพราะอุปาทาน
ทั้งปวง" ข้อนี้มีอย่างไร ?
[ถามปฏิทานเป็นปัจจัยแห่งภาพ]
บุคคลกลางคนในโลกนี้ คิดไปด้วยอำนาจกา ได้สังเกตบ้างตามแบบอย่างที่ได้เห็นบ้าง ว่า "ถามมากหลายนัน ก็สมุทธ์แค่
ในตอนกามาหาสมมติระกูลปัดติยมาสาลเป็นต้น ในมนุษย์โลก และ
ในกามวารทวโลก ๖ ชั้นเท่านั้น" ดังนี้แล้ว ถูกอาสาไปรษธรรมมีกา
ฟังเรื่องอทธรรมหรรมเป็นต้น กล่อมใจเข้า สำคัญว่า ถามมากหลายทะ
สำเร็จได้ด้วยการกระทำ (อย่าง) นี้ คืออย่างที่ได้ยิน เลยกระทำ
ทุจริต มีภายทุกข์เป็นต้น ไปตามอำนาจแห่งกามปาทานเข้าได้
เพื่อ (ให้) ได้ถามมากนั่น เพราะทุจริตเต็มเข้า เขาไปเกิดใน
อาขาย หรือมีอำนั่น เมื่อปรากนากามทั้งหลายที่ประสบเข้า หรือ
จะคุ้มครองกามทั้งหลายที่ได้มาแล้วก็ถาม ทำทุจริตมากทุจริตเป็นต้น
เข้า ด้วยอำนาจแห่งกามปาทาน (ก็ได้) เพราะทุจริตเต็มเข้า เขา
ก็ไปเกิดในอาขาย
กรรมที่เป็นเหตุแห่งความอุดมในอานั้น เป็นกรรมภาพ ชั้น
@ . มหากูฏาขยายความว่า เกิดอาจสำคัญเอาการนำเผาผลาญอ่อนย่อมไม่สำเร็จแก่คน
ที่มีสีหนาพูปานา เพราะมีลักษณกล่าวไว้ว่า คนที่ถือธรรมเนียมของโคงฉุนขึ้นมีแล้ว
ก็จะไปเกิดร่วมกับโคงฉุน เหล่านั้น จึงได้กล่าวว่า รูปภาพ และ อรูปภาพ ย่อมไม่มี
เพราะสีหนาพูปานนาน แต่ที่จริงมีได้ คงจะอธิบายต่อไปนั้น
2. เช่นหมายสัตว์บุญญา หรือมาสัตว์ชนนสร้างต่าง ๆ
3. เช่นบวา ปันเฆา ย่อมเผา ยิ้มเงา กับบันเฆา หลอกลวงเผา