โลกะและธรรมชาติในวิทยาธีรมรรค วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 78
หน้าที่ 78 / 405

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้นำเสนอธรรมชาติของโลกะและความไม่โลภตามที่แสดงในวิทยาธีรมรรค โดยอธิบายถึงแง่มุมต่างๆ ของอโลทะและความไม่ติดข้องในอารมณ์ต่างๆ ทำให้เข้าใจหลักธรรมเชิงลึกในทางพระพุทธศาสนา และเสนอให้มีความตระหนักถึงความไม่โลภในชีวิตประจำวัน สามารถศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-โลกะและธรรมชาติ
-ความไม่โลภ
-วิทยาธีรมรรค
-บทบาทของอโลทะ
-การไม่ติดข้องในอารมณ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค~ วิทยาธีรมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า ที่ 77 ได้ด้วยความกลัว จุดแพ้พย ฉะนั้น กีแลธรรม ๒ ประการนี้ บันฑิตพึงเห็นว่า เป็นโลกปลวกธรรม [๑๑.๕๕๕ อโณะ อโทสะ อโมหา] สัตว์ทั้งหลายไม่โลภด้วยธรรมนันเป็นเหตุ ธรรมนันจึงชื่อโลกะ (แปลว่าธรรมเป็นเหตุไม่โลภ) นั้นหนึ่ง ธรรมใด ไม่โลกอยู่เอง ธรรมนันชื่อโลกะ (แปลว่าธรรมอันไม่โลภ) นัย หนึ่ง ธรรมชาตินั้นสังก์เป็นอันไม่โลภเท่านั้น เหตุฉะนั้นชื่อโลกะ (แปลว่าความไม่โลภ) นัยะแม้ในโอทะเลอโมทะ กิเลสเดือดว้น [ลักษณะ-----แห่งโลกอ โลทะอ โมทะ] ในธรรม ๓ ประการนั้น อโลทะมีความที่ติไม่กำหนด (ไม่อยากได้) ในอารมณ์มีเป็นลักษณะ นั้นหนึ่ง มีความที่ติไม่ติดข้องอยู่ในอารมณ์เป็นลักษณะ ประหนึ่งหายตามไม่ได้ในลิขบัวนั้น มีความไม่หวังแหา (ในอารมณ์) เป็นรส ประหนึ่งกิเลสผู้นั้นแล้ว (จากมาราวสิกา ไม่หวังแห่งวัตดูแห่งมาราวา ) จะนั้น มีความต้องการในอันไม่ติด (แต่) อยู่ (ในอารมณ) เป็นปัจจุบัน ประหนึ่งคนที่อยู่ในโสโลครร (ไม่ต้องการจะคิดแช่อยู่ในโสดครนั่น) จะนั้น อโลทะ มีความไม่คุร่ายเป็นลักษณะ นั้นหนึ่งมีความไม่อือผิดเป็น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More