การศึกษาวิชาธรรมตรีและการเข้าถึงนิพพาน:ตำราเรียนบาลี ปธ.8

การศึกษาวิชาธรรมตรีและการเข้าถึงนิพพาน วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 208

หน้าที่ 208 / 405

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้อภิปรายเกี่ยวกับความเข้าใจในอริยสัจ และวิธีการเข้าถึงนิพพานผ่านการวิจัยความเป็นจริงของธรรมชาติของโลก และอุปสรรคที่มีต่อการตระหนักรู้ถึงความจริง บทความชี้ให้เห็นถึงการสำรวจด้านกิเลสและปัญญาในเส้นทางแห่งการรักษาศีลเพื่อไปสู่จุดหมายสูงสุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในธรรมที่เกี่ยวข้องกับสมาธิและความมั่นคงในความเป็นอยู่ของชีวิตเหนือความทุกข์ มหายุติอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างความมักน้อยและความสบสน ซึ่งเมื่อมีสัมมาอาชิวะแล้วจึงสามารถบรรลุถึงการปฏิบัติธรรมที่ถูกต้องได้.

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาธรรมตรี
-การเข้าถึงนิพพาน
-อริยสัจ
-ความมักน้อยและความสบสน
-ปัญญาและกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิชาธรรมตรี ภาค ๓ ตอน ๑ หน้า ๒๐๗ ไว้ว่า นรชนยังไม่รู้แจ้งจบจะทับหลายอยู่ตราบใด เขาก็ ยังหงอยอยู่ในเรื่องโลก ในเหตุการณ์แห่งโลก ในนิพพานอันเป็นที่ดับแห่งโลก และในอุบาย (เครื่องเข้าถึง) นิพพานนั้น อยู่ตราบนั่น วิจัยนี้โดยกิเลสแห่งญาณในอริยสัจนี้ บัญฑิตพึงทราบดังกล่าวมา ฉะนี้ประการหนึ่ง [โดยประเภทแห่งธรรมที่บังเข้ามาในอริยสัจ] ข้อว่า “โดยประเภทแห่งธรรมทั้งหลาย ที่อุยอยู่ใน (คืออันบัง) เข้าในอริยสัจ” ความว่า เว้นแต่ตาและอนาสวะธรรมทั้งหลายเสีย (โลกีย) ธรรมที่เหลือยังงับนั่นเข้าในทุกสลัด ต้นหวริต ๓๑ นับ เข้าในสมุทธิสิ่ง นิรโสลังไม่อ่อป (กับอะไร) โดยมุ่ง (หัวหน้า) คือสมมาทิฏฐิ วิ่งสิทธิธินา ปัญญาเทียร ปัญฺญาาและธรรมวิจัย- สมโพชงค์ นับเข้าในมรรคสัจ โดยอุปสรรค (ข้ออ้าง) คือสมมาจ- สงับปะ วิภา ๓ มินิมนมัติติบันนั่นเข้าในมรรค์สัจ โดยอุปสรรคอ- สงมามันตะ กายสุจิตต ๓ นับเข้าในมรรค์สัจ โดยมุ่งอัตสัมมา- อาชิวะ ความมักน้อย และความสบสนโดยนับเข้าในมรรค์สัจ หรือ อันอื่น สัทธิ์นิริย สัทรภะ และนับทิฏฐิบาที่นับเข้าในมรรค์สัจ ๑. มหายุติช่วยอธิบายว่า เมื่อความมักน้อยและความสบสนโดยมี สัมมาอาชิวะจึงมี เพราะเหตุนี้ ความมักน้อยและความสบสนโดยท่านจึงนับเข้าในสมมาอาชิวะ

การศึกษาวิชาธรรมตรีและการเข้าถึงนิพพาน : หน้า 208/405

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง