ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมคริปา คำ ตอนที่ 171
ในเทคนิคแห่งมรรคสองดังนี้ว่า "ทุกข์นี้โรคามีปัญญาอธิษฐานเป็น
ไฉน? คืออธิษฐานมองคง ๘ นี้แหละ อธิษฐานมองคง ๘ นี้คืออะไรบ้าง
คือสัมมภิิฏฐิ ฯ ฯ สัมมาสามิ" ดังนี้ โดยวิจิชัธรรมทั้งหลาย
มีชาตเป็นต้นนั้น"
[ทุกข์นี้]
[วิณฉัณยคำว่าชาติ]
วิณฉัณในทุกธรรมนทั้งหลายมีชาตเป็นต้นนี้ บัญฑิตพึงทราบ
(ต่อไป) วิณฉันนี้เป็นอย่างไร?
ก็ศัพท์ว่ามาชาติ มีอรรถหลายอย่าง จริงอย่างนั้น ศัพท์ว่าชาติ
นั่น ในคำว่า "(ระลึกชาติได้) ๑ ชาติมีกี่ ๒ ชาติมีกี่" เป็นดังนี้ นั่น นี้
มาใน (ครรภ์คือ) ภพ ในคำว่า "ทุกวิสาขา สมณชาติชื่อณิศรณ์
มีอยู่" นี้มาใน (อรรถคือ) นึก ฯ ฯ ในคำว่า "ชาติ
สงเคราะห์เข้ากับชนธ ๒" นี้มาใน (อรรถคือ) สังขลักษณะ ใน
๑. อิติศัพท์ที่นิญอญา ตรงนี้ เข้าใจเป็นรูปในอุณโค และสุดประโยค จึงควรลง
เครื่องหมายอาณุภาพนี้ ส่วน แอดู วิจิชัโย มัคจะโพ สันในพระโยคใหม่
ถ้าจำได้ถูก หัวฏปุหลัง นิญาธิติ บ้างต้น (ย่อหน้า) ก็อรรถออก ในนี้นี้
ได้โปรดเรียงความตามที่เข้าใจนี้
๒. ที่ สิ. ๕/๑๑
๓. อง. ติด ๒๐/๒๕
๔. อิก. ธา ๓/๔