ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- วิถีธรรมจากเปลภาค 3 ตอน 1- หน้าที่ 293
ในปฏิจจสมุทธรรมทั้งหลาย บุคคลนั้นย่อมสร้าง สังขารทั้งสามนั้นขึ้น (ทั้งนี้ก็ เพราะเหตุที่วิชชานี้ เป็นปัจจัยแห่งสังขารทั้งสามนั้น)
หากมีคำถามว่า "ก็ใดน บุคคลใดหลงในธรรมเหล่านั้น บุคคลนั้นจึงทำสังขารทั้งสามนั้นขึ้น" ดังนี้ไซร้ คำแสดงว่า "อันดับแรก บุคคลผู้นลงใน (เรื่อง) ฤดู ไม่ถือเอาดี (โดยความจริง) ว่า "ความ แตกแย่งนี้ทั้งหลายในท่วงทุก ชื่อว่า มรภ" (แต่) กำหนดใจ ไปว่า "สัตว์ตาย ความตายคือความก้าวไป (คือเคลื่อนไป) สู่ร่าง อื่นแห่งสัตว์" ดังนี้เป็นต้น
ผู้ลงในอุปบาท ไม่ถือเอาอุปบาท (โดยความจริง) ว่า "ความ ปรากฏขึ้นแห่งนั้นทั้งหลายในท่วงทุก ชื่อว่า ชาติ" (แต่) กำหนด ไว้ว่า "สัตว์เกิดนั้น ความเกิดคือความปรากฏขึ้นแห่งร่างใหม่ของ สัตว์" ดังนี้เป็นต้น
ผู้ลงในสงสาร ไม่ถือเอาสงสารอย่างที่ท่านพรรณาไว้งั้นว่าฉะ
"ความสิ้นเนื่องกันแห่งชาติ ธาตุ และอยตนะ
ทั้งหลาย เป็นไปอยู่อันขาดลาย เรียกว่า สงสาร"
(แต่) กำหนดไว้ว่า "สัตว์ผู้ขึ้นไปสู่โลกอื่นจากโลกนี้ มาสู่โลกนี้จาก โลกอื่น" ดังนี้เป็นต้น
ผู้ลงในลักษณะแห่งสังขารทั้งหลาย ไม่ถือเอาสภาวลักษณะ (มีรูปร่างสื่อมเป็นต้น) และสามลักษณะ (มีไม่เที่ยงเป็นต้น) แห่ง
มาหฏีก่าว่า คำว่า สัตว์ ในที่นี้ หมายถึง อัตตา