การพิสูจน์ของวิญญาณและอาการของความทุกข์ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 122
หน้าที่ 122 / 405

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงวิญญาณที่พิสูจน์ได้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ยั่งยืน ไม่มีแก่นแท้ โดยมีการอธิบายถึงความทุกข์และอนัตตา ซึ่งถูกนำเสนอผ่านการวิเคราะห์องค์ติกรูปและอุปาทานขันธ์ 5 การเข้าใจลักษณะของความทุกข์นี้ส่งผลให้ผู้มีปัญญาเห็นประโยชน์ในความรู้ดังกล่าว นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงการเห็นสารและการไม่เป็นผู้เห็นสารในสิ่งที่ไม่จริงแท้ สิ่งเหล่านี้ได้รับการอธิบายอย่างละเอียด โดยมุ่งหวังให้ผู้อ่านสามารถเข้าถึงความจริงที่อยู่เหนือสภาวะของขันธ์

หัวข้อประเด็น

-แก่นของวิญญาณ
-การพิสูจน์ความทุกข์
-อนัตตาและอนิจจัง
-อุปาทานขันธ์
-ประโยชน์ของความรู้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ไม่มีแก่น วิญญาณพิสูจน์เหมือนคนน เพราะเป็นสิ่งลง ว่าโดยพิเศษอีกหนึ่ง องค์ติกรูป ( รูปภายใน คือรูปของ คน ) เพราะอำ่าก็พิสูจน์ว่าเป็นของไม่าง ตามความพิสูจน์ว่าเป็น ทุกข์ เพราะไม่พันจากความเป็นทุกข์ 3 สัญญาสังขารพิสูจน์ว่าเป็น อนัตตา เพราะไม่เชื่อฟัง วิญญาณพิสูจน์ว่าเป็นอนิจจัง เพราะมีสภาวะ เกิดขึ้นเสมอไป [นี้โดยความสำเร็จประโยชน์แก่ผู้เห็นอย่างนั้น ] ข้อว่ adapความสำเร็จประโยชน์แก่ผู้เห็นอย่างนั้น มีความว่า ก็แลความสำเร็จประโยชน์อันใด ย่อมมีแก่ผู้เห็นโดยอาการ 2 โดย เป็นอย่างส่งเปและอย่างคิดสาร ดังกว่านั้น นิ่นิคิดพิทานน่ะ สำหรับวิจัย โดยความสำเร็จประโยชน์นั้นอีกบ้าง ข้อนี้คืออย่างไร คือ ข้อแรก โดยส่งเป พระโบายรจู้เห็นอุปาทานขันธ์ ๕ โดย ความเป็นบักข์ผู้ถือคาม (จ้องจะมาดาม) เป็นนั้นอยู่ ย่อมไม่เดือด ร้อนเพราะขันธ์ทั้งหลาย ส่วนโดยคิดสาร ผูเห็นนั้นทั้งหลายมีรูป เป็นต้น โดยความเป็นเช่นก่อนฟองน้ำเป็นอธอิอ ก็ชื่อว่าไม่เป็นผู้ เห็นสารในสิ่งที่ไม่เป็นสารทั้งหลาย ว่าโดยพิเศษอีกน่ะหนึ่งล่ะ ผู้เห็นอาชัดติกรูปโดยความเป็นของ @. ตามอธิบายนี้ โดยส่งเป คือวิฉฉัยโดยรวมว่าจัน 5 โดยพิสดารก็คือวิฉฉัย โดยแยกกันนี้ 5 ออกไปเป็นอย่าง ๆ เท่านั่นเอง 2. ดูร้องอรรถ 1 หน้า 105. 105.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More