วัจฉิมวรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ : หน้า 16/405

ประโยค~ วัจฉิมวรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้าที่ 16 [ภูมิฎปฏิสัมภิทามิ ๒] ก็แสดงภูมิสัมภิทาทั้ง ๔ นั้น ย่อมถึงความแตกต่างในภูมิ ๒ คือใน เสฏฐภูมิ ๑ ในเสฏฐภูมิ ๑ ในภูมิทยาลัยปฏิสัมภิธกาองพระอัครสาวก และของพระมหากาสีกทั้งหลาย ถึงความแตกต่างในในเสฏฐภูมิ ปฏิสัมภิ- กาของพระเสวยสาวกทั้งหลาย เช่นพระอนนทเถระ เมืองเป็น พระเสะะ) ท่านจิตตกคุณดี และท่านบูชาซูตรอุบาลิกา ถึงความ แตกต่างในเสฏฐภูมิ [ปฏิสัมภิภาวะแห่งใสด้วยอาการ ๕] องค์นี้ ปฏิสัมภิทานั้นแม้ถึงความแตกต่างในภูมิ ๒ อย่างนี้ จะเป็นใส นี้ก็ด้วยอาการ ๕ นี้คืออิ่ม ดีมีอิ่ม ด้วยอริยม ด้วยปริตร ด้วยสวะ ด้วย เปริมจา และด้วยบุพเพโยนะ ในการเหล่านั้น การบรรจุพระอธิ- ชื่อว่าอิ่ม การเล่าเรียนพระพุทธวจนะชื่อว่าฝีดิต การสนใจพระ สัทธรรมโดยเคารพ ชื่อว่ามีอิทธิพล เอ็นฉินนัยฉือ และอรรถบท ในคัมภีร์ทั้งหลายมีลีลาและอรรถถาเป็นต้น ชื่อว่าปริมจ่า การ ประกอบเนื่อง ๆ ซึ่งวิปัสสนาถึงนี้ในกลอนโลมานและโคตรภูญาณ โดยวะะแห่งพระโคตรจากฐผูมการ (ท่องเที่ยว) ไปๆ มาๆ อยู่ในสถานา o. ปริมจูนา นับว่าท่านมิได้แปลว่าได้ถาม แต่แปลว่า "ปริโต สพฺโพ ตาํ อนฺติ" อภิญญา-ปรารถนาจะรู้โครงคือโดยประกาสทั้งปวง จึงได้พูดทางวินิจฉัยให้เป็นที่ลง ในคัมภีร์า คือนาที่แปลกา และอรรถบทา คือนที่อธิบายยาก ในคัมภีร์นะ จน แตกความ ๒. มหากิว่า หมายเอาคั้นส่งบุตรบงกาญ เพราะส่งบุตรบงกาญเป็นไปใกล้กุญแจ ทั้งสองนั้น ๓. คตปุจฉาคติ... มาหากิแปลว่าผู้มีความไปและกลับประกอบด้วยความนุโธ แล้ว อธิบายว่ามาไปไหนและกลับจากไหน เช่นจากที่อยู่ในสู่โคราค มกลับจากโคราคามา สู่ที่อยู่ ก็พยายามทำฐานอยู่เสม