วิถีธรรมฉบับเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑ : หน้า 204/405

ประโยค - วิถีธรรมฉบับเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑ - หน้า 203 และ ถอดวิธีทุจริตขึ้นเสียดายแห่งพระโฆษผู้อยู่ (ด้วยสัมมาทิฏฐิ) และคริฏฐอยู๋ (ด้วยสัมมาสังกัปปะ) อย่างนี้ ชื่อสัมมาวาจา สัมมาวาจา-วาจานี้มีความหมายกำหนดคืออา (คือประมวลสัมมฤทธิ์ธรรมไว้) เป็นลักษณะ มีความละเว้นเป็นรส มีความละเว้นจจากาได้เป็นปัจจุปัน [สัมมามันตะ] ความงดเว้นจากทุจริตมีปาณิทำนิดเป็นต้น อนสัมมฤทธิ์ด้วยสัมมาวาจา นั้นแหละ ตัดจิงจากมันตะได้ดา แห่งพระโฆษผู้อยู่ (ด้วยสัมมาวาจา) อย่างนี้ ชื่อสัมมามันตะ สัมมามันตะนั้น มีความละเว้น มีความละเว้นจากมันตะได้เป็นปัจจุปัน [สัมมาอาชะโพ] ส่วนความงดเว้นจากอาชะโป๊ะ อนสัมมฤทธิ์ด้วยความงดเว้นที่เป็นความหมดจดแห่งสัมมาวาจาและสัมมามันตะนั้น เขาไดด เสียได้จ็งอเนสนา มีความล่าเว้นเป็นต้น แห่งพระโอวาทนั้น อันใด ความงดเว้นนั้น ชื่อสัมมาอาชะโพ๊ะ สัมมาอาชะโพ้น มีความสะอาด (แห่งอาชะโพ๊ะ) เป็นลักษณะ มือย่ออาชะโพะที่ชอบธรรมให้เป็นไป เป็นรส มีความละเว้นจากอาชะโพะเสียได้เป็นปัจจุบัน [สัมมาโยมนะ] ลำดับนั้น วิริยะมะอันอุรูม ๆ แก่สัมมาอาชะโพะนั้น สัมปฏ๋ด้วย . ปฐมะเรียงแยกไว้เป็น สัมมาอาจา กุมมุนด่าน ลกาดเคลื่อน ที่ถูกเป็นสมาส คือ สัมมาวาจามมุนดาน