ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมรแปลง ภาค ๑ ตอนที่ ๑ หน้า ๒๘๓
แห่งรูปทั้งหลายที่มีจิตเป็นสมุฎฐาน กุศลขันธ์ทั้งหลายที่เป็นปัจจาจฉา เป็นปัจจัยโดยเป็นวิบูฏปัจจัยแห่งกายนี้ซึ่งเป็นปฏิสรฺฯ แต่ในสหชาติ-
วิ่งคำแห่งงอพยากฤต กล่าวไว้ว่า "ในปฏิสนธิณะ ขันธ์ทั้งหลายที่เป็นวิบูฎปัจจัย ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลายเป็นปัจจัยโดยเป็นวิบูฎปัจจัยแห่งกุศลาติ-
ฤฏุมาณ (หทัย) วัตถุเป็นปัจจัยโดยเป็นปัจจํธปัจจัยแห่งขันธ์ทั้งหลาย" ดังนี้บ้าง ส่วนที่เป็นปุรษต พึงทราบด้วยอานาแห่งวัตถุกมีกุณฑรี
เป็นต้นเท่านั้น ดังบ้างว่า "จักขายตนะที่เป็นปุรษต เป็นปัจจัย
โดยเป็นวิบูฎปัจจัยแห่งจักวิญญาณ ฯ ล ฯ กายตะที่เป็นปุรษต
เป็นปัจจัยโดยเป็นวิบูฎปัจจัยแห่งกายวิญญาณ (หทัย) วัตถุตเป็นปัจจัย
โดยเป็นวิบูฎปัจจัยแห่งขันธ์ทั้งหลาย ที่เป็นวิบูฎอพยากฤต---- ที่เป็น
กิริยอพยากฤต ฯ ฯ (หทัย) วัตถุเป็นปัจจัยโดยเป็นวิบูฎปัจจัยแห่ง
กุศลขันธ์ทั้งหลาย ฯ ฯ (หทัย) วัตถุเป็นปัจจัยโดยเป็นวิบูฎปัจจัยแห่ง
อุคุลันธ์ทั้งหลาย"
[แก่อัดกิโปจัย]
ธรรมผู้อกหญู โดยความเป็นธรรมกัญจุธรรมมิเป็นชนเดียว
กันด้วยความที่มีอ่องมลักษณะเป็นปัจจุบัน ชื่อว่าดับปัจจัย มุติกา
แห่งอัดกิโปจั้นนั้นท่านวงไว้ ประกร ด้วยอานาจแห่งองค์บันทึ
มหาดต นามรูป จิตเจตสิก มหากฐูรูบ๋ อายตนะ และ (หทัย) วัตถุ
๑-๒-๒ อที ป. ๔๐/๔๕