การศึกษาอริยสัจและนิพพานในวิชาธรรมฐาน วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 166
หน้าที่ 166 / 405

สรุปเนื้อหา

ในวิชาธรรมฐาน ภาค ๑ ตอนที่ ๑๖๕ นี้ ได้มีการอภิปรายเกี่ยวกับอริยสัจทั้ง ๔ และนิพพาน รวมถึงหลักการที่ว่าทุกข์จะไม่มี หากไม่มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และวิธีที่สันตะหรือความสงบจากนิพพานนั้นจึงถือว่ามีความเป็นจริง อีกทั้งมีการชี้ให้เห็นว่าทางออกที่นำไปสู่นิพพานหรือมรรคนั้น ก็เป็นสิ่งที่แน่นอนเช่นกัน ดิบบทนี้ได้สื่อถึงความสำคัญของการเข้าใจธรรมชาติของความทุกข์และการพ้นทุกข์ซึ่งเป็นพื้นฐานในพระพุทธศาสนา

หัวข้อประเด็น

-อริยสัจ
-นิพพาน
-ธรรมะ
-ทุกข์
-ความสงบ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิชาธรรมฐาน ๓ ภาค ๑ ตอนที่ ๑๖๕ เหตุใด เว้นมัน (คือดินทรา) เสีย ทุกข์ (เกิด) แต่เหตุอื่นไม่มี และมันไม่มี ทุกข์นั้นก็ ไม่มี เพราะเหตุนี้นี่ วิสิติติ (คือตันห) จึง ดกว่าเป็นสัจจะ เพราะแน่นอนในความเป็นเหตุแห่ง ทุกข์ เหตุใด ความสงบอื่นจากนิพพานไม่มี และ สันตะ (คือนิพพาน) ไม่มี ความสงบนี้ก็ ไม่มี เพราะเหตุนี้นี่ นิพพานนี้ จึงตกว่่าเป็นสัจจะ เพราะแน่นอนในความเป็นธรรมรงง เหตุใด เครื่องนำออกอื่นจากมรรคนไม่มีและ นิยมนะ (คือมรร) ไม่มี แมธรรมเครื่อง นำออกนั้นก็ไม่มี เพราะเหตุนี้นี่ มรรคนั้นจึงตก ว่าเป็นสัจจะ เพราะความเป็นธรรมเครื่องนำออก แน่แท้ บัดทีทั่งหลาย กล่าวความแท้ความไม่คาด เคลื่อนและความเป็นจริงในอริยสัจทั้ง ๔ มีฤทธิเป็น ต้นโดยปลดกัน ว่าเป็นอรรถแห่งสัจจะกัด้วย ประกอบฉนี้ วิฉฉัยโดยอรรถ (แห่งสัจจะ) พึงทราบดังกล่าวมานี้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More