วิสุทธิมรรคเปล าภาค ๑ ตอนที่ ๑๓๓ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 1 หน้า 144
หน้าที่ 144 / 405

สรุปเนื้อหา

บทนี้ว่าด้วยการพิสูจน์ความจริงและอัศจรรย์ของสัตว์ พร้อมการจัดแบ่งประเภทเทศนาในทางอภิธรรม การนับจำนวนในการศึกษาถึงพระธรรมมีความสำคัญในการเข้าใจและวิเคราะห์ธรรมะต่างๆ จึงส่งผลให้สามารถพิจารณาเนื้อหาได้ดียิ่งขึ้น ดำเนินการวิเคราะห์จากข้อคิดและการเตือนสติในทางที่ถูกต้อง เพื่อประโยชน์ในการศึกษาและปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน.

หัวข้อประเด็น

-อัศจรรย์ของสัตว์
-การพิสูจน์ความจริง
-พระสัทธรรม
-เทศนาในอภิธรรม
-การนับจำนวนในการศึกษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิสุทธิมรรคเปล าภาค ๑ ตอนที่ ๑๓๓ เท่านั้น ก็ด้วยอาณาแห่งอัศจรรย์ของสัตว์ที่จะพิสูจน์ได้ด้วยประการอย่างที่กล่าวมานั้นประการหนึ่ง อุปยัง สัตว์เหล่าใดเป็นสัตว์วาวที่จะพิสูจน์ได้ด้วยเทสนานไม่ส่งบและไม่ผิดสองนักอันนี้ ก็ด้วยอาณาแห่งอัศจรรย์ของสัตว์ว่าพวกนั้น ประการหนึ่งด้วย จริงอยู่ ความมืดในท้ายของในสัตว์ทั้งหลาย ทั้งหลาย อันชั้นแห่งพระสัทธรรมของพระองค์กำจัดแล้ว ย่อมถึงซึ่งความกลาย ไปโดยพลัน ด้วยประการใด ๆ พระองค์ ย่อมทรงประกาศธรรมโดยยิ่งสังเปบ้างผิดตากบ้าง ด้วยประการนั้น ๆ และ วิจฉัยโดยความมีเพียงนั่นในสัตว์ทั้งหลาย นับแล้วพิจารณาดังกล่าวมานี้ [โดยการนับ (จำนวน)] ข้อว่า โดยการนับ (จำนวน) ความว่า อันดับแรก จักญ ๑. มหูฏีกว่า นับเทศนา และอายตนเทศนา เป็นเทศนาสังสังเป อื่นทรเทศนา เป็นเทศนาพิเศษ เพ่งเทศนา ๒ อย่างนั้น ธาตุเทสนั้น ก็เป็นเทนเทไม่ส่งเปบ ไม่ผิดพากนัก ออกอย่างหนึ่ง ธาตุเทสนั้นก็กล่าวในอภิธรรม หรือในสุดต้นภาย เห็น เป็น เทศนาสังเปน ส่วนธาตุเทศกที่พึงแสดงด้วยอาณาจารฏพุ่งหลาย มีอาการก็เป็นต้นมือเนกะฏนานาธาตุเปนที่สูง เป็นเทนเทผิดสานัก เพ่งธาตุเทสนาน ๒ อย่างนั้นแล้ว ธาตุเทสนั้นก็เป็นเทนเทไม่ส่งเปบไม่ผิดสานัก ๒. สงฺฆมเวโทวิทุ ท่านเรียงไว้นหน้า วิจิ ชวนให้เห็นว่าเป็นบทวิเศษของวิจัย แต่งความเป็นไปไม่ได้ ในนที่นี้เปนวิสาสะของ ตน ได้ความดี ส่วนปัญหาเขา เหตุปไล ลิงติงไม่เสมอกันแน่ ? ข้อนี้อะไรวิปลาสไปางหรือเปล่า ไมทราบได้ แต่ว่า ดม นั่นเป็นใสสองสิง คือตื่นบัง ก็ให้ นบุ ก็ได้.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More